Samenvatting

In dit Schriftgedeelte gaat het om Gods toorn over de zonden zowel van het volk Israël als van David (vs. 1) Onder het volk Israël heerst namelijk een sfeer van revolutie en opstand, zoals al sinds de tijd van de richters het geval was. Wat betreft David, het zwaard week niet van hem, zoals God had voorzegd nadat David had gezondigd met Bathseba.

• Ook nu zindert Gods toorn over de aarde. De bosbranden in Australie, de enorme sprinkhanenplaag in Afrika en Azie, het coronavirus…zijn deze rampen ook een uiting van de toorn van God? Het heeft ons wat te zeggen!

David wil, uit hoogmoed, het volk tellen om zo de grootte van zijn macht te kunnen bepalen. Hiermee stelt David zijn vertrouwen niet op God, maar op de grootte van zijn leger. Joab heeft dit door en stelt kritische vragen aan David. Echter, David drukt zijn zin door en roept hiermee de ontlading van de toorn van God over zich af.

• Het is vandaag biddag. Leeft u/jij ook dan in het vertrouwen dat de Heere voor u/jou zorgt? Zoekt u/jij eerst het koninkrijk van God? Hij is een jaloers God en wil als antwoord op Zijn liefde, de onverdeelde liefde van Zijn kinderen terug ontvangen. God heeft Zijn verbond met ons bevestigd in de doop. Erkennen we Hem? Hebben we aan Hem alleen genoeg? Of stellen we ons vertrouwen stiekem toch op andere zaken? Dan zijn we gewaarschuwd, want God verdraagt dit niet.

Gelukkig mogen wij ook geloven dat God Zich ontfermt op het gebed, en berouw toont over Zijn oordeel. De eerste keer dat dit gebeurt in deze geschiedenis, is wanneer David in gebed tot God berouw toont over zijn hoogmoedige daad (vs. 10).

• Ook nu worden wij opgeroepen om berouw te tonen over onze zondige daden en God om vergeving smeken.

Het tonen van berouw betekent echter niet dat er geen straf komt. David moet namelijk na zijn berouw toch kiezen tussen drie verschillende straffen. Dan zegt David: laat mij niet in de hand van mensen, maar in de hand van de Heere vallen, want Zijn barmhartigheden zijn groot (vs. 14).

• Ook wij mogen met dit gebed als het ware de hemel bestormen wanneer wij in zorgelijke omstandigheden zijn.

De tweede keer dat God berouw heeft over Zijn oordeel, is wanneer de verderfengel rondgaat en aankomt bij de dorsvloer van Arauna (vs. 16). Arauna’s dorsvloer is gelegen op de berg Moria, dezelfde berg waar Abraham eens zijn zoon Isaak moest offeren, en dezelfde berg waar later Christus aan het kruis sterft op Golgotha. God wijst Zelf deze plek aan als de plaats waar het verzoeningsoffer moet plaatsvinden (en later de tempel gebouwd moet worden) (vs. 18).

David ondergaat een verandering in deze geschiedenis: van de hoogmoedige koning naar de nederige herder-koning die deernis heeft met zijn schapen, zijn onderdanen, en voor hen pleit (vs. 17).

• Hierin zien we de contouren van de Heere Jezus. Hij heeft Zijn leven gesteld voor de schapen. Hij nam de zonde van allen die in Hem geloven op Zich, Hij pleit voor hen, en zorgt voor verzoening met de Vader.

David gehoorzaamt God aangaande het verzoeningsoffer (vs. 19) en doordat dat hij per se wil betalen voor al de offerspullen die Arauna gratis ter beschikking stelt (vs. 24), laat hij zien dat hij beseft dat verzoening niet zomaar verkrijgbaar is.

• God zorgt Zelf voor de verzoening die u/jij met God door genade mag krijgen! Het is gratis verkrijgbaar, maar heeft veel gekost. Christus heeft de duurste prijs betaald: zijn dierbaar bloed en zijn gebroken lichaam. Zondigen kan dus niet goedkoop. Kom dan toch tot bezinning en verootmoediging!

Deze geschiedenis uit het Oude Testament maakt ons duidelijk hoeveel het God heeft gekost om verzoening tot stand te brengen – door het offer op de dorsvloer van Arauna werd de toorn van God tijdelijk afgewend, maar door Christus’ offer op Golgotha werd Gods toorn (d.w.z. dat Hij zich afwendt, dat Zijn aangezicht niet gezien wordt) voor Zijn kinderen voor eeuwig afgewend. Hieruit spreekt Gods grote liefde! Vlucht dan naar de voet van het kruis en bidt om Zijn genade, want daar bent u/jij veilig tegen Gods toorn.