9 juli 2023

Als een rank aan de wijnstok (2)

Predikant:
Bijbeltekst: Johannes 15:1-12
Dienstsoort:

Samenvatting

Tekst voor de verkondiging: Johannes 15: 3- 8

Thema van de preek: als een rank aan de wijnstok (2)

3 gedachten:

  1. Een bevrijdend woord
  2. Een blijvende aansporing
  3. Een gerichte waarschuwing

 

  1. Een bevrijdend woord

Het lijkt wel of Jezus zijn verhaal even onderbreekt. Eerst sprak Jezus over de wijnboer die ranken opraapt, schoon maakt en opbindt (vers 2). In vers 3 wordt er ineens gezegd “u bent al rein”. Dat is verrassend, want ons leven ziet er niet altijd goed uit. De reden is echter anders: u bent rein vanwege het woord dat Ik tot u gesproken heb. God kijkt dus heel anders naar ons. Jezus doelt op het woord uit het vorige hoofdstuk: Vrede laat ik u, Mijn vrede geef ik U (Johannes 14: 27). Dat woord van Jezus geeft dus de doorslag, waardoor we al rein en volmaakt zijn in Christus. Ons bestaan is met Hem mee de dood in gegaan en we zijn met Hem opgestaan in een nieuw leven. Voor de zonden is betaald en we mogen leven in de liefde. Paulus schreef later: u bent volmaakt in Christus. We mogen voor de spiegel gaan staan en denken aan Zijn beloften: die hebben het laatste woord. Dat is een bevrijdend woord. Het is de bedoeling dat we hierom voor goed blij zijn, ondanks alle verdiet en lijden in het leven.

  1. Een blijvende aansporing

Deze genade en liefde wil God bij ons uitwerken door Zijn Geest. Het is de bedoeling dat we voortleven op wat God in ons deed en doet. De geest van Christus is de geest in u. Dat betekent dat wat in Hem leeft in mij gaat leven. De rank kan namelijk geen vrucht dragen in zichzelf: de rank verdort als deze niet in de wijnstok blijft. Als we in Christus zijn dragen we steeds meer vrucht. Wij kunnen ons niet verschuilen achter ons karakter. God wil dat we vrucht dragen, zodat God in ons het goede proeft en smaakt. In vers 7 staat “als u in Mij blijft en Mijn woorden in u blijven, vraag wat u maar wilt en het zal u ten deel vallen.” Het gaat hier om het vragen van de vruchten van de geest. Dat gebed wil God verhoren en daardoor verandert ons leven en ons (slechte) gedrag.

Het blijft van belang dat we met de rank Christus verbonden blijven. Zonder verbinding met de rank verdorren we en kunnen we geen vruchten meer dragen. We kunnen wel volwassen worden in het geloof en de liefde doordat we steeds meer verbonden blijven met Christus. Dan doen we ondanks het gedrag van anderen het goede en wandelen we in de liefde. Stafanus was hier een levend voorbeeld van. Toen hij  gestenigd werd bad hij om vergeving voor degenen die de stenen naar hem gooiden. We kunnen nog steeds niet zonder de geest van Christus, ook al zijn we al lang christen.

  1. Een gerichte waarschuwing

Het kan maar zo gebeuren dat we toch los raken van Christus. Dat kan komen door tegenslagen, een kritische houding en dergelijke. Laat het volk van Israel een waarschuwing voor ons zijn, want het merendeel van de Israëlieten is in de woestijn gestorven en nooit in het beloofde land aangekomen. Dat kwam doordat men niet vertrouwde op God. Het is dus van het grootste belang om in Hem te blijven. Als je toch verdort, wil God je alsnog oprapen en alsnog enten in de wijnstok. Bij God is dat mogelijk, want de Heere is zo getrouw als sterk.

In dit verband schrijft de apostel Paulus vermanende woorden: “Want als wij willens en wetens zondigen, nadat wij de kennis van de waarheid ontvangen hebben, blijft er geen slachtoffer voor de zonde meer over, maar slechts een verschrikkelijke verwachting van oordeel en verzengend vuur dat de tegenstanders zal verslinden. (…) Hoeveel te zwaarder straf, denkt u, zal hij waard geacht worden die de Zoon van God vertrapt heeft en het bloed van het verbond, waardoor hij geheiligd, onrein geacht heeft en de geest van de genade gesmaad heeft?” (Hebreeën 10: 26, 27 en 29).

Gelukkig staat er in iets verderop “Werp dan uw vrijmoedigheid niet weg, die een grote beloning met zich meebrengt. Want u hebt volharding nodig, opdat u, na het volbrengen van de wil van God, de vervulling van de belofte zult verkrijgen. (…) Wij zijn geen mensen die zich onttrekken en daardoor naar het verderf gaan, maar mensen die geloven tot behoud van hun ziel.” (Hebreeën 10: 35, 36 en 39). Dit is in lijn van Jezus een aansporing om aan Hem verbonden te blijven. Jezus zegt het zelf: blijf in Mij en Ik in u (Johannes 15: 4).

Amen.

 

 

Categorieën