Samenvating:

Thema voor de preek: ‘de aanhouder wint!'

Drie gedachten:
verkilling (vers 12)
volharding (vers 13)
verkondiging (vers 14)

In de Tweede Wereldoorlog was een Amerikaanse soldaat gevangen genomen op de Filipijnen. Toen de soldaat wanhopig en verveeld naar de muur van de gevangenis keek, zag hij een mier die over de muur heen probeerde te klimmen. De mier viel halverwege naar beneden, maar bleef het proberen. Na 77 keer lukte het de mier om naar de vrijheid van de buitenwereld te klimmen. De soldaat zie tot God: als die kleine mier niet opgeeft, zal ik ook een keer vrij kunnen komen. Dat is ook gebeurd. Wie volharden zal tot het einde zal behouden worden. Het is net als de bij de marathon: je begint enthousiast, maar om het einde te halen is veel uithoudingsvermogen nodig. Om de weg van het geloof vol te houden is gehoorzaamheid nodig. Gelukkig wordt je onderweg vaak aangemoedigd door mensen uit je omgeving (familie, gemeente, enz.). In één van de brieven van de belijdenis-catechisanten werd de belijdenis vergeleken met het huwelijk: ook hier is trouw tot het einde noodzakelijk.

verkilling (vers 12)
Wanneer zal het einde van de tijd er zijn? Als Jezus terug komt.
500 jaar geleden begon de reformatie, toen spijkerde Maarten Luther 95 stellingen op de deur van een kapel. Toen was het de tijd van de gemeente van Sardius. Nu is het de tijd van gemeente van Laodicea. het is moedig dat jonge mensen in deze tijd belijdenis van het geloof willen afleggen. Deze tijd wordt steeds mee apocalyptisch. De duivel wil ons aanvallen, zeker als de belijdenis concreet dichterbij komt. 25 jaar geleden was het een andere tijd. Toen was de muur net gevallen: er was euforie en er waren openingen tussen oost en west. Nu zien we dat de verhoudingen weer helemaal onder spanning staan. Daarnaast is er milieuproblematiek, verloedering en verkilling. Dat is de tijd die Christus in Mattheus 24 benoemt.

De tekenen van de tijd zijn hongersnoden, oorlogen en verdrukking van gelovigen. In de afgelopen eeuw zijn er meer christenen gemarteld en gedood dan in de 19 eeuwen ervoor. Er komen per jaar 170.000 christenen om door vervolging. Het teken van het einde in de kerk is de grote afval: er zullen er velen zijn die verleiden en worden verleid. Dit leidt tot wetteloosheid en onverschilligheid, net zoals de lauwheid van de gemeente van Laodicea van 2000 jaar geleden. Ondanks deze tekenen zegt de Heere Jezus dat we dan onze hoofden omhoog moeten heffen, want dan kom Hij er aan. Dan is het Koninkrijk op komst. Christenen weten wat er gaat gebeuren: de Heer Jezus komt terug, want dat heeft Hij zelf gezegd tegen de discipelen. Daarvoor zijn de weeën: dat is de pijn die uitloopt op een geboorte (van het koninkrijk van God). Hoe meer weeën, hoe eerder Jezus terugkomt.

volharding (vers 13)
Maar wie volharden zal tot het einde zal zalig worden. Wie kan zeggen dat hij het tot het einde zal volhouden? Er zijn gelukkig wel mensen die het volhouden. Hoe kunnen we het volhouden in deze wereld? Hoe kunnen we blijven geloven en hopen in tijden van angst en onzekerheid? Hoe kunnen we blijven liefhebben als de liefde van de massa verkilt? Het is hiervoor altijd goed om te kijken hoe het bij de eerste christen-gemeenten ging. Zij volhardden in de leer van de apostelen, in de gemeenschap, in het breken van het brood en in de gebeden. Wij moeten dus vasthouden aan het woord van God, de Bijbel. Wij horen elkaar lief te hebben en naar elkaar om te zien. Het is heel belangrijk om een netwerk binnen de gemeente te vormen en te onderhouden, maar ook om voor elkaar te bidden. Daarnaast vieren volhardende christenen het avondmaal met elkaar (het breken van het brood). Tenslotte is het gebed de luchtpijp waarin je de hemelse lucht inademt. Het leven van volharding is dus geen luie stoel, maar een strijd. Guido de Bres zei een paar dagen voordat hij vanwege zijn geloof ter dood werd gebracht “wij hebben een Koning, die ons tot het laatste uur zal bijstaan”.

Het gebeurt helaas ook dat er mensen afvallen. Het gaat dan om een tijd-geloof van naam-christenen. Het hangt gelukkig niet van ons af, want God houdt ons vast. Aan de ene kant worden we opgeroepen om te volharden, aan de andere kant worden we vastgehouden. De Heere is zo getrouw als sterk, Hij zal Zijn werk voor mij voleinden (psalm 138). Aan de andere kant worden we opgeroepen om niet te verlaten wat Zijn Hand begon (psalm 138). De Heer Jezus heeft voor Petrus gebeden dat zijn geloof niet zou ophouden.

verkondiging (vers 14)
Het koninkrijk van God komt eraan. In de laatste eeuw zijn er meer mensen christen geworden dan in de 19 eeuwen daarvoor. Elke dag komen er duizenden christenen bij. In het begin waren het de Romeinse wegen die meehielpen om het evangelie te verspreiden. Nu gaat dit vaak via de moderne communicatie-technologie. Als alle volken bereikt zijn komt Jezus terug. Dit is het evangelie van het koninkrijk dat in het Johannes evangelie al werd aangekondigd. Buig en kniel voor deze Koning! Als je dit nu vrijwillig doet, zul je er nooit spijt van krijgen. De Heer Jezus helpt en troost je niet alleen, maar Hij heerst ook als koning over jou. De Heer Jezus heeft de opdracht gegeven om het evangelie aan alle volken te verkondigen. Berekeningen zeggen dat al 95% van de volken bereikt is. De Heer e Jezus kan dus al bijna terug komen.

In deze dienst mogen 26 mensen het jawoord van trouw geven. Zij mogen een goede en getrouwe volgeling van Jezus worden. Er was eens een dominee in de Tweede Wereldoorlog, Kai Munk, die op 46 jarige leeftijd gefussieerd werd. Hij zei, dat christenen met veel dieren te vergelijken zijn, maar nooit met een kameleon. Christenen zijn bereid om vol overtuiging de Heere Jezus te volgen tot het einde.