Samenvatting

Als Petrus had gewild dan had hij deze passage wel uit het Evangelie kunnen laten verwijderen. Dan zou het echter geen Evangelie meer zijn. De Heilige Geest laat zo ook de zwakke momenten van Gods profeten zien. Het toont de pijnlijkste, maar ook onmisbaarste les op de school van Jezus en Zijn Heilige Geest. God gebruikt in Zijn gemeente Rots-mensen, maar alleen nadat Hij ze vergruisd heeft.

Ook Petrus, die naar voren komt als haantje-de-voorste van de discipelkring, moet dit ondergaan. Hij is iemand die zegt wat hij denkt, maar ook een begenadigd mens. Uit zijn mond komt als eerste de belijdenis dat Jezus de Gezalfde is.

Velen denken op basis van de gelijkenis van de talenten, dat God gebruikt maakt van natuurlijk talenten. Maar God maakt gebruik van geheiligde talenten. Zo wordt Petrus gekneed en gebroken. Hij kreeg soms bevestigende woorden, maar ook kreeg hij eens de vermaning dat hij dacht in lijn met de duivel in plaats van in lijn met God. Zou u een dergelijke vermaning kunnen doorstaan? Anderzijds, als je werkelijk door Christus onderhanden bent genomen, dan gaat dat prikkelbare er wel af. Dat wat van God is kan wel een stootje hebben.

De Heere Jezus waarschuwt dat alle discipelen Hem zullen verlaten. Het probleem van Petrus is dat hij niet gelooft wat Jezus over hem zegt. In Lukas 18 voorzegt Jezus Zijn lijden en sterven, maar de discipelen begrepen er niets van. Dit waren gelovigen waarin de kracht van God had gewerkt. Maar ook in de nabijheid van Christus bestaat er veel onbegrip. Dat is nu nog steeds zo.

Als je pas tot geloof bent gekomen, dan denk je dat er alleen nog maar groei en bloei komt. Dit ontluiken van geloof is een zegen voor een gemeente. Tegelijk is die eerste liefde soms naief in het dromen van overwinning en zondeloosheid. We voelen ons reus, maar God is op zoek naar kinderen. Daarom vermaant Jezus ook om nederig te zijn in plaats van hoogmoedig. Deze geschiedenis laat zien dat God middelen heeft om ons nederigheid te leren.

De liefde van Christus heeft Petrus nooit los gelaten en heeft zelfs voor deze pijnlijke les in nederigheid gezorgd. De liefde van God is niet alleen maar bevestigend. Het is een eigensoortige liefde, die geen einde kent. Deze wondelijke liefde herken je soms niet als liefde. Deze liefde vleit nooit.

Petrus’ probleem was dat hij Jezus niet geloofde. De meest heldhaftige taal, kan wel eens de verpakking zijn om het ongeloof heen. Je bent op je zwakst als je denkt, door je geluk misleidt, dat je niet zult wankelen in eeuwigheid (Psalm 30). Petrus geloofde Jezus wel in het algemeen. Net zoals wij dat vaak doen en tegelijk twijfelen aan Gods waarheid over ons eigen hart. Geloven we dat Gods boodschap voor zondaren gebaseerd is op pure genade en dat de zaligheid in het geheel niet van onszelf afhangt?

Petrus wordt gebroken als een dienstmeisje hem identificeert als discipel van Jezus. Nadat hij voor de derde maal is gevallen, kijkt Jezus hem aan. Dat was geen verwijtende, maar een blik van liefde. Dat gezicht roept de vraag op: wie had er nu gelijk, en: wie is er nu de redder? Petrus begrijpt het, hij gaat naar buiten en huilt bitter. Petrus dacht dat hij met Jezus zou kunnen sterven. Het wordt echter geen heldendood. In Christus’ Koninkrijk word je geleid tot de discipeldood.

Petrus weent bitter en zijn wil, zijn wijsheid en zijn eigen eer sterven. In Gods Koninkrijk krijgt alleen Jezus eer. Als huilend hoopje mens gaat Petrus de discipeldood in. We moeten leren dat het niet draait om wat wij voor Hem doen, maar wat Jezus doet voor ons. Zo vormt deze dood pure winst.

Door de gave van tranen sterft Petrus de genadige discipeldood. Tranen een genade geschenk in Gods Koninkrijk. In het misboek van de Rooms-Katholieke kerk staan drie gebeden om tranen. Hebt u wel eens gebeden om tranen? Tranen om geestelijk te groeien. Wat zou er veel veranderen als we in de kerk stopten met praten over zonden en de gave van tranen ontvingen. Tranen niet om anderen, of verval in de kerk, maar om onze eigen trots.

Als je niet bereid bent je zelf af te laten breken, dan moet je niet achter Jezus aan gaan. Want terwijl aardse ouders hun kinderen groter willen laten worden, is God bezig om zijn kinderen kleiner te maken. Onze geringheid is niet onze grootste kwaal, maar onze trots.

Petrus stort in, maar wel onder de ogen van Jezus. Het zijn de bitterste tranen, maar het is waarachtig hoopvol. Je voelt je mislukt, misschien zelfs verworpen. Maar dat is niet uit God, want Christus zal u geenzins uitwerpen.

Ondertussen wordt Jezus veroordeelt. Door zijn sterven draagt Hij de zonden en dat doet Hij alleen.