Samenvatting

1. nu : vers 26
2. straks : vers 27-31
3. vroeger : vers 32-34

Deze preek is vooral bedoeld voor allen die belijdenis hebben gedaan of gaan doen. We letten op Messias belijdende Joden: nu, straks en in het verleden.

1. nu : vers 26
Er zat eens een man bij een lavastroom. Hij gooide achteloos een stokje in de hete massa. Een hond holde er achteraan en verbrandde. Die man stelt de duivel voor en wij zijn geneigd om er als een hond achteraan te lopen. In het gelezen bijbelgedeelte wordt gesproken over een verzengend vuur. Het is geen aantrekkelijke tekst om over te preken, maar het kan in deze preken-serie ook niet overgeslagen worden.
Als het over Gods hand gaat kunnen we denken aan een geboortekaartje met de tekst "een parel in Gods hand" erop. We kunnen ook denken aan de handen van God die de verkoren zoon omhelst. Dat is de ene kant van de hand van God. Echter in psalm 6 lezen we ook over de slaande hand van God. De Heere Jezus heeft ervaren dat Gods hand kan verbrijzelen: "Die zelfs Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft". Belsazar schrok verschrikkelijk toen God met een hand het oordeel op de muur schreef. Als het gaat over Gods hand staat dit dus ook in de Bijbel: "Het is vreselijk te vallen in de handen van God". De Bijbel is niet links of rechts, maar gaat dwars door ons heen.
Toon Hermans, cabaretier met een Rooms Katholieke achtergrond, heeft over de betekenis van de handen van God het volgende gedichtje gemaakt:
"Mijn leven is veilig in de handen van God.
Wat is dat een prachtige zin
Ik heb vaak gedacht, ja dat zal wel zo zijn.
Maar die handen, hoe kom ik daar nou in?"
Het is inderdaad een belangrijke vraag om te stellen: wie is er nu veilig in de handen van God? De schapen die Hem volgen kunnen niet uit Zijn handen gerukt worden: die zijn veilig in de handen van de Vader (zie Johannes 10). Voor degenen die Hem niet volgen geldt echter Hebreën 10: "het is vreselijk om te vallen in de handen van de levende God". Deze tekst is bedoeld als waakhond die blaft, zodat het bijten voorkomen wordt: een ernstige waarschuwing dus.
In de Hebreënbrief worden Joden die tot het geloof in Christus zijn gekomen aangesproken. Deze Messias belijdende Joden krijgen het echter moeilijk en dreigen terug te vallen. Paulus waarschuwt hier ernstig tegen, want men mag de onderlinge bijeenkomsten niet nalaten (vers 25). In vers 26 gaat Paulus nog verder: "Want als wij willens en wetens zondigen, nadat wij de kennis van de waarheid ontvangen hebben, blijft er geen slachtoffer voor de zonden meer over". Als het geloof ziek is worden we lauwer. Als we afvallen van het geloof, is er geen redding meer. Er is namelijk geen krachtiger medicijn dan het offer van de Heere Jezus. Als we dat verwerpen, is er geen ander middel meer.

2. straks : vers 27-31
Er is een verkiezing en een verwerping. Er is echter geen verwerping van eeuwigheid. God verwerpt mensen als zij de wet van Mozes verwerpen (vers 28) of de Zoon van God vertrappen (vers 29). Dat is de scherpe kant van het evangelie. Het terugkeren naar het leven van voordat wij tot het geloof zijn gekomen, zal zwaarder gestraft worden.
Er was eens een vader die een zoon had die losbandig leefde. De vader waarschuwde hem voortdurend, maar de zoon luisterde niet. Op een gegeven moment versperde de vader de deur om te voorkomen dat de zoon weer naar een verkeerd feest zou gaan. De zoon duwde zijn vader echter weg, waardoor de vader viel. Vervolgens stapte de zoon over zijn vader heen en ging weg. Zo is het het als wij geen acht slaan op de gekruisigde Christus, als wij Zijn bloed onrein achten. Dan kun je je wel voorstellen dat we God de Vader een keer tegen krijgen. Als we het bloed verachten dat onze zonden kan uitblussen, kunnen wij het oordeel van God verwachten. Het versmaden van de Geest van de genade wordt zwaar gestraft.
Wat betekent Jezus voor ons? Vereer je Hem of negeer je Hem? Zonder Zijn bloed ga je eeuwig verloren. De Geest wil dat je volmondig "ja" zegt tegen de Heere. Hier vallen de beslissingen voor straks. Waar je nu achteraan holt heeft consequenties voor waar je in de eeuwigheid zal zijn. Er is een boek met de titel "het vertrapte kruis". Het gaat over een jonge die christelijk is opgevoed en zich bekeert tot de islam. Hiervoor moest hij wel het kruis afzweren en letterlijk een van takken gemaakt kruis vertrappen. Dan blijft er niets anders over dan het verzengende oordeel van God. God is buiten Zijn Zoon een rechtvaardige rechter, maar in de Zoon een vergevende Vader.

De opwekkingsprediker Jonathan Edwards heeft eens gepreekt over "een zondaar in de handen van God". Hij was geen begaafd spreker, maar gebruikte wel ernstige woorden, zoals "u hangt met aan een rafelende draad boven de hel en de vlammen van Gods toorn lekken er omheen, zodat u zo in de hel kunt storten". Aan het einde van de preek was iedereen zeer geraakt. Met deze prediking begon de opwekking. Waar staan wij? Kennen wij de Heere Jezus echt en weten wij dat God onze redder is?

3. vroeger : vers 32-34
Paulus roept op om terug te gaan naar de tijd van vroeger, toen het licht was opgegaan. Toen Christus over u ging lichten. Toen zag u de Verlosser aan het kruis: "ook voor mij gestorven". Toen deed u belijdenis. Daarna kwam verdrukking en lijden. Daarom wordt er vaak gezegd "welkom in de strijd". De gelovigen kwamen bij elkaar en men bad voor elkaar. Als de bezittingen waren afgenomen, hielp men elkaar (vers 33). De aardse dingen moeten we met een losse hand vasthouden, want de echte schat is boven. Die schat ligt vast, want daar kunnen geen dieven of roest bij komen.
Waar loop je nu achteraan in je leven? Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn, zoals zo mooi verwoord in een lied van Elly en Rikkert:

'k Heb een beurs die niet oud wordt
'k Heb een schat die nooit opraakt
'k Heb een schat in de hemel
En 'k heb Jezus in mijn hart
(...)
'k Heb een lamp die niet uitgaat
'k Heb een weg die omhoog leidt
'k Heb een huis in de hemel
En 'k heb Jezus in mijn hart