Samenvatting

Na de opstanding van Jezus uit de dood, waren de rabbi en zijn leerlingen weer als vanouds bijeen. Wij weten dat de Heere Jezus kort hierna zou opvaren naar de hemel, maar de discipelen zagen Jezus nog steeds als de Messiaanse koning, en het leek hen nu de geschikte tijd dat dat koninkrijk letterlijk gestalte zou krijgen. Vandaar de vraag: Heere, zult U in deze tijd het Koninkrijk weer herstellen voor Israël? De discipelen moesten in Jeruzalem wachten op de vervulling van de belofte van de Vader, namelijk om bekleed te worden met kracht uit de hoogte. Zij zagen dat als de benodigde kracht om als minister in dat koninkrijk te kunnen dienen. 

Het is echter de belofte van de uitstorting van de Geest die in Jeruzalem moet worden vervuld.

Waarom in Jeruzalem? Jeruzalem is de stad van God, het middelpunt van de schepping in de Bijbel. Er is een lange geschiedenis verbonden aan Jeruzalem. Het begon met de berg Moria (Abram), de dorsvloer van Arauna (David), de tempel van Salomo,  het is de plaats waar eerst de dierenoffers en tenslotte het offer van het Lam van God werd gebracht. 

Verder heeft Ezechiël geprofeteerd dat er een steeds groter wordende stroom vanuit Jeruzalem zal stromen naar Judea, Samaria tot aan de einden van de aarden. Die stroom geeft leven, bloei en genezing. De verspreiding van het Evangelie overal ter wereld vindt dus plaats vanuit Jeruzalem, het centrum. Daarom zijn wij, die uit de heidenen zijn, onopgeefbaar verbonden met Israël en Jeruzalem.

De discipelen volhardden al biddend in het wachten op de belofte. Hoe gaan wij om met de vele beloften die God ons geeft? Verwachten wij ze al biddend, al pleitend? 

Hier gaat het om de belofte van de Vader, dat de Geest aan de discipelen woorden zal geven op het moment dat ze in zeer moeilijke situaties moeten spreken. We zien deze belofte van de Vader vaker terug in het Oude Testament, zie bijvoorbeeld Jesaja 32:15.

Hoe moeten we de ‘bekleding met kracht uit de hoge’ zien? Het is het geestelijk aantrekken van de kracht van de Geest, zodat we goed toegerust zijn. Denk ook aan de profeet Elisa die de mantel van Elia aandeed bij zijn opvolging, waarna de profetenzonen zeggen dat de geest van Elia op Elisa rust. Denk ook aan Christus zelf, die bekleed was met kracht uit de Hoogte, zoals geprofeteerd was in Jesaja 61 en zoals Hij ook over Zichzelf zegt in Lukas 4.

Het ontvangen van de kracht van de Geest is niet hetzelfde als wederom geboren worden. Dat waren de discipelen immers al. Het is een kracht, een toerusting, om dienstbaar te zijn in Gods koninkrijk. De Geest geeft de juiste woorden, neemt (mensen)vrees weg, geeft onderscheidingsvermogen en volharding. Door de kracht van de Geest zal er ook vrucht komen op de bediening.

We hebben de kracht uit de hoogte als kerk heel hard nodig. Om voortdurend rekenschap af te leggen aan de samenleving waarin een totaal andere (tijds)geest heerst. Om een martelaarskerk te durven zijn. Om niet toe te geven aan verleidingen. Om geen water bij de wijn te doen. Gelukkig gaat de belofte van de kracht van de Geest vooraf aan de opdracht om het Woord door te geven! De kracht van de Geest wordt gegeven, juist als we zwak zijn.

Moet nu alle aandacht uitgaan naar de Geest? Nee, de Geest drijft ons uit naar Christus. Kennen we die kracht, waardoor we gedreven worden een zoutend zout en een lichtend licht te zijn? Er zijn arbeiders in Gods wijngaard nodig, want de velden zijn wit om te oogsten. Als we erom bidden, dan zal de Geest zeker gegeven worden, dat heeft Christus beloofd!