Samenvatting

Want Hij moet als Koning heersen, totdat Hij al de vijanden onder Zijn voeten zal gelegd hebben. De laatste vijand, die teniet gedaan wordt is de dood. 1 Korinthe 15 vers 25 en 26

Soms kan het leven zo mooi zijn, alles getuigt van Gods majesteit. En dan ineens lijkt er een andere werkelijkheid te zijn; als een bliksemschicht word je herinnerd aan de vergankelijkheid van dit leven. We worden door de dood omgeven; wat moeten we daartegen doen? Het lijkt zo onweerstaanbaar en overmachtig.
Paulus zegt in 1 Korinthe 15 dat Christus is gestorven en begraven en dat Hij is opgewekt, naar de schriften. De Lichamelijke en geestelijke opstanding uit de dood was onvoorstelbaar voor de Grieken en Romeinen. Ook in onze tijd wordt gespot met de dood, totdat het echt dichtbij komt.

Christus heeft de duivel gefopt, zegt Luther. Jezus was dood, de satan dacht dat hij overwinnaar was. De haat is zonder oorzaak. Jezus is immers de Verlosser, Hem hebben we nodig om echt te leven. Paulus beseft dat. Hij werd op de weg naar Damascus door Christus stilgezet en leerde zien wie hij haatte.

Jezus is Koning en moet als Koning heersen; Hij heeft zelfs de dood verslagen. Dat zag je niet aan het kruis, je hoorde het niet toen Hij riep. Er hing een bord boven Zijn hoofd dat Hij de Koning der joden was. Maar Jezus was geen aardse, maar een hemelse koning. Pilatus vroeg het nog nadrukkelijk of Hij een koning was, hij kreeg als antwoord: ‘u zegt het!’ Maar deze Koning was de Christus die de dood in moest en na drie dagen opstaan om de dood te verslaan. Hij bidt voor Zijn vijanden en vraagt vergeving voor hen omdat ze niet weten wat ze doen. De ene moordenaar roept Jezus aan en vraagt Hem: Heere, gedenk aan mij als U in Uw Koninkrijk gekomen bent. Deze man wist dat de Koning naast hem hing. Heden zult u met mij in het paradijs zijn; is het antwoord.

De discipelen mogen het met Pasen vertellen dat Christus is opgestaan, ook vanmorgen schiet Hij Zijn liefdepijlen op onze harten om de zonden te doden en daardoor levend te maken. Zo krijgen we uitzicht op de jongste dag. Onze eigen ‘wapens’ moeten ingeleverd worden en we moeten ons overgeven aan God. Weten we dat we zondaars zijn of kijken en wijzen we naar een ander en blijft ons eigen verzet tegen Christus overeind. Dat wordt onze dood! Of bidden we: Uw wil geschiedde? Paulus zei: ‘Heere, wat wilt u dat ik doen zal?’ Soms is het onbegrijpelijk, maar God laat alles meewerken ten goede. Geloven we dat of proberen we toch nog mee te regeren? Laten we knielen voor Hem en Hem aanbidden! Christus biedt ons Zelfs Zijn vriendschap aan en doodt zo onze vijandschap. Hij houdt van ons en wil dat wij eeuwig leven; daarom heeft Hij zoveel geduld met ons en komt ons achterna. Maar als u blijft weigeren om Hem als Koning te erkennen, is er Zijn gekrenkte liefde. Hij moet als Koning heersen, totdat Hij al de vijanden onder Zijn voeten zal gelegd hebben. De laatste vijand, die teniet gedaan wordt is de dood. Maar wie Hem aanroept in de nood, vindt Zijn gunst oneindig groot! Gode zij dank, Die ons de overwinning geeft door Jezus Christus, onze Heere.