Samenvatting

Het verleden wordt hier opgehaald, van de mensen toen en ons nu. En ik hoop dat het ook echt ook echte verleden tijd is of nu wordt! Dat er Licht mag opgaan; zoals Maarten Luther ervoer. Hoe krijg ik een genadig God? Een vraag van velen in veel kerken, niet alleen in de Roomse kerk. Luthers hart kreeg het maar niet rond hoe hij genoeg berouw kon hebben voor God dat Hij hem kon vergeven… Toen ontdekte hij dat hij niets anders kon dan God haten, hij zakte door al zijn bodems heen en daarna ging de hemelpoort voor hem open: alleen wat God had gedaan, bracht vergeving: genade alleen. Dat moeten we geloven! We moeten van onze weegschaal af; als gevallen zondaren die zelf steeds met God in het reine willen komen. Maar God zoekt geen angst, Hij ziet in liefdevolle genade naar ons om. Wij kunnen daar zelf niets aan bijdragen. God doet onze zonde in een zee van vergetelheid. En bij die zee staat een bordje “Verboden te vissen”, zei Corrie ten Boom. We moeten doorlopen, niet steeds achterom kijken, maar vooruit! In Christus zijn we al in de toekomst, in de hemel.

Paulus weet dat wij vergeetachtige mensen zijn die steeds terugvallen in oude patronen. Wij dwalen vaak af, al lijken we keurig mee te doen. Er was geen hartelijke beweging voor God, eigenlijk waren we figuurlijk dood. Paulus zit vanmorgen even naast je in de bank en vraagt of je dit beeld bij jezelf herkent.

En God, Die rijk is in barmhartigheid, komt ook nu voorbij. Hij is toornig over alles wat niet tot Zijn eer, zondig, is. Maar Hij blust de hitte van Zijn gramschap, Zijn Zoon sterft aan het kruis voor u en mij. En dat is Gods erbarmen, Zijn grote liefde. Hij maakt ons met Christus mee weer levend en zet ons met Zijn Zoon in de hemelse gewesten. Dan ga je weer in de liefde leven; dankzij de verzoening door voldoening door Jezus. Uit genade worden we zalig, niet uit de werken. We worden buitenspel gezet, mogen ons alles af laten nemen en ons door het geloof overgeven aan God. U alleen U loven wij, ja wij loven U, o Heer!

Marilyn Robinson schreef een boek over Jack, zoon van een dominee, een lozer, die ondanks alles wist te overleven. Hij ontmoet een gelovige jonge domineesdochter: Delia. Deze methodiste begrijpt dat zij net zo zondig is als Jack. Dat verbind hen. Jack vind zichzelf een verstokte hufter, die vindt dat hij er beter niet had kunnen zijn. Maar door zijn ontmoeting met Delia ervaart hij Gods liefde…

Wij zijn Gods schepping, Hij herschept ons. Want wij zijn Zijn maaksel, geschapen in Christus Jezus om goede werken te doen, die God van tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen. Vanuit het geloof gaan wij goeddoen, net als Christus Die ze voor ons heeft voorbereid. Dan dragen we vruchten en mogen anderen daar ook van plukken.