Samenvatting

In Johannes 10 staat een fantastische allegorie, welke anders is dan de gelijkenissen. In deze allegorie speelt Jezus twee rollen: de goede Herder en de Deur. De Herder heeft toegang tot de kudde. Jezus vergelijkt de goede herder met de trouweloze herders (de farizeën). De deur betekent redding, want Jezus geeft ons toegang tot God. We gaan in door de deur Jezus en zo krijgen we toegang tot de schaapskooi. Jezus kent onze naam en wij leren Zijn naam (en stem) te herkennen. We worden gered door deze Deur binnen te gaan. Achter de deur Jezus zijn we veilig, want de dieven kunnen dan niet bij ons komen. Deze deur beschermt ons. In de kerk van Libanon begrijpen we wat deze deur voor ons betekent, aangezien de kerk in een minderheid is. Kerken in Libanon waren echter erg met zichzelf bezig en hoe ze zouden kunnen overleven. Het doel was onze eigen redding geworden.

Tot voor kort was dit ons begrip. Nu is er echter iets anders gekomen: de Arabische lente is mislukt, oorlog in Syrië, vluchtelingen, economische, politieke en sociale crisis. Libanon is maar een klein land in de Arabische wereld. Bijzonder is dat er in Libanon godsdienstvrijheid is. Libanon is geen Islamitisch land en de president is altijd christelijk. Hierdoor komen de studenten vanuit de hele Arabische wereld naar het seminarie in Libanon (waar Cees van der Knijff werkt). God gebruikt ons om de studenten uit het hele Midden Oosten te onderwijzen. We leren af te stappen van de overlevingsmodus. We leren om het evangelie te delen met ongelovigen. Het is dus een beweging van overleven naar een profetische taak. Een paar maanden na de oorlog in Syrië waren er al anderhalf miljoen vluchtelingen in Libanon (terwijl er oorspronkelijk maar 4 miljoen mensen in Libanon woonden). Libanezen houden niet van Syriërs vanwege de oorlog (1975-1990). De meeste vluchtelingen zijn bovendien moslims. We leren echter om van de vluchtelingen te houden, ook al houden ze niet van ons. We leren om woorden van God in daden om te zetten. We leren de Bijbel anders te lezen en niet het christendom te prediken, maar Christus.

Eerst dachten we dat rijkdom en overvloed overeenkwam met een plek in de veilige schaapskooi, achter deur. In Johannes 10 staat echter dat we in en uitgaan. We gaan binnen voor redding, maar we gaan ook naar buiten: de weide. We gaan binnen om door Jezus om gered te worden. Dan gaan we naar buiten door de deur Jezus, onze Herder, omdat er buiten schapen zijn die nog geen onderdeel van de kudde zijn. We gaan door Jezus naar buiten, waar het onveilig is. Het leven in overvloed is dus niet in de schaapskooi. Het leven in overvloed is dat we naar buiten gaan. Het gaat ons niet om onze veiligheid, maar om deel te nemen aan Gods missie in deze wereld.

Wij leren op het seminarie ook heel veel van de christenen uit de andere landen. We begrijpen het gedeelte over Petrus in de gevangenis, omdat sommige studenten zelf ook gevangen hebben gezeten vanwege het geloof. Petrus was in de gevangenis en de discipelen baden in de gevangenis. De verwachting is dus niet dat de discipelen uit de gevangenis kwamen. Door het lijden van de discipelen wordt God (ook) verheerlijkt. Het is dus niet zo dat als we in christus geloven we van lijden gevrijwaard blijven. Dat is een soort welvaarts-evangelie. Het lijden hoort echter bij het geloof in Christus. Oorlog en lijden gebruikt God om ons wakker te schudden en bij elkaar te brengen. We komen er achter dat we alleen door Jezus gered kunnen worden. We zien nu, boven verwachting, veel mensen tot het geloof komen. Het is verleidelijk om de slachtoffer-rol; aan te nemen door de crisissen. Het is goed om de andere kant te zien, want door het lijden komen er juist meer mensen tot geloof. Bidt dus niet om het lijden weg te nemen, maar dat we standvastig blijven. Moeilijkheden maken de kerk namelijk sterker. Het leven in overvloed leren we dus op een heel andere manier.

De gemeente van Rotterdam wordt bedankt voor hun bijdrage aan de verspreiding van het evangelie. Het is belangrijk voor Libanon dat er andere mensen zijn die ons helpen en voor ons bidden. Het werk in Zuid-Sudan kan alleen doordat we elkaar hebben bij het opleiden van de studenten. Het is mooi dat we elkaar in de wereldwijde kerk nodig hebben.

Amen