Samenvatting

Nu kunnen we vrolijk zingen dat de Heer waarlijk is opgestaan. Maar toen het echt gebeurde, konden de meest naaste personen rondom Jezus het niet geloven. Markus beschrijft dit herhaaldelijk. Zou het niet veel realistischer zijn om NIET in de opstanding van Jezus te geloven?

In dit Bijbelgedeelte gaat het over drie vrouwen die Jezus heel persoonlijk gekend hebben. Ze hadden naar Hem geluisterd, de wonderen gezien die Hij deed en de intocht in Jeruzalem meegemaakt. Ze hadden gedacht dat Gods koninkrijk aanstaande was, maar ineens was alles anders geworden. Ze hadden Jezus’ lijden, sterven en begrafenis meegemaakt. Wat een tegenstrijdige gedachten en gevoelens moeten deze vrouwen gehad hebben: wankelend vertrouwen, geloofsvragen. Heeft u dat nooit, dat je bang bent dat het hele Evangelie allemaal toch niet waar blijkt te zijn? De vrouwen zijn zo van slag, dat ze enorm schrikken van de engel die ze bij het graf aantreffen wanneer ze Jezus’ lichaam willen gaan balsemen.

Wat heeft de vrouwen gedreven om Jezus’ lichaam te gaan balsemen? Niets houdt hen namelijk tegen, ook de steen niet die het graf afsluit. Je kunt dat soms hebben, dat je (ondanks vragen die je hebt) ervan overtuigd bent dat het goed is om iets te doen. Is het traditie of gewoonte, intuïtie of gevoel, je hoofd of je hart, of de leiding van God? Zou de Heilige Geest de traditie in Israël en de liefde voor Jezus gebruikt hebben om ervoor te zorgen dat de vrouwen er bij het graf van overtuigd raken dat Jezus niet meer in het graf is? Kan deze geschiedenis je motiveren om te luisteren naar wat God tegen je zegt op verschillende manieren?

• Kijk naar de manier waarop de vrouwen naar het graf worden gedreven en vergelijk dat eens met wat er in je leven gebeurt. Zou het God/de Heilige Geest zijn die je met inzet van allerlei mensen of gebeurtenissen bij Hem brengt of bij een nieuwe fase in je leven?

De vrouwen zijn er nog niet, maar zetten onder leiding van God de eerste stappen in de goede richting. De vrouwen zijn op weg naar het graf, om zo bij Jezus te komen. Hun denken en handelen gaan terug op wat ze weten. Maar hun (en ons) weten is beperkt en klopt niet. De vrouwen hoeven dus niet van slag te zijn. De engel boodschapt hen dat Jezus niet dood is, maar leeft. De vrouwen zitten echter zo vast in hun eigen overtuiging, dat het niet tot hen doordringt. Ook wij kunnen soms zo vast zitten in ons eigen geloof.

God gebruikt de gang van de vrouwen naar het graf, want ze hebben nu wel gehoord dat Jezus is opgestaan. Ze krijgen een opdracht mee: Maar ga heen, zeg tegen Zijn discipelen, en Petrus, dat Hij u voorgaat naar Galilea; daar zult u Hem zien, zoals Hij u gezegd heeft. Deze opdracht is ook voor ons waardevol, zeker als je ontdaan of van slag bent, worstelt met geloofsvragen.

• Let op de woorden van God en kom op grond van de woorden van God in beweging naar de goede kant. Blijf in de Bijbel lezen.
• Lees samen met anderen de Bijbel. De huidige tijdgeest is gericht op het individu, maar de Bijbel spreekt altijd over gemeenschappen. Je doet jezelf en je geloof en anderen tekort als je de gemeente niet opzoekt. Jezus verschijnt namelijk in groepen mensen, daar zul je Hem ontmoeten. Mooi dat de engel Petrus, die Jezus verloochende, nog even apart noemt: de gemeente is dus geen samenkomst van heilige boontjes.