Samenvatting

We hoorden van Jezus’ liefdesaanzoek: Hij wil ons tot Zijn bruid maken, Hijzelf is de Bruidegom. Er is een hoge bruidsprijs vanwege ons tekort, maar Hij nam heel ons bestaan voor Zijn rekening. Hij ging voor ons door de dood, anders zouden wij nooit in de hemel komen. Verlost ons van het verderf en kroont ons met goedertierenheden en barmhartigheden.

Nu weer een beker, een nieuwe. In Israël werd de bruidsprijs vastgelegd en de verbondenheid beschreven. De bruid kreeg de naam van de bruidegom als bij het sluiten van het trouwverbond, ze was al zijn erfgenaam. Haar kostje was al gekocht. Het nieuwe verbond is getekend in het  bloed van de bruidegom. Er werd geklonken op het vastgelegde verbond en de beker bleef bij de bruid, als zichtbaar symbool van de afspraak voor eeuwig. Dat is ook zo bij de viering van het avondmaal.

In Hebreeën staat het prachtig beschreven: Met een offer heeft Hij in eeuwigheid volmaakt degenen die worden geheiligd. Het Zijne is het mijne, Hij heeft mijn verzoening bereid. We zijn in ondertrouw met de hemelse Bruidegom als we leven van Zijn liefde en uit Zijn beker hebben gedronken. Dan kom je nooit tekort. We mogen vergunning hebben, die Hij ons schonk, vrijmoedigheid in Hem gegeven om die beker te drinken. Dat geeft ons vrijheid. Op Zijn liefde kan je een leven lang door. Het voorhangsel scheurde als teken van Zijn verbrokenheid. Jezus hing tussen hemel en aarde. Dit kan nooit ongedaan worden gemaakt, wat we ook gedaan hebben..! Petrus kon bij Jezus terecht, ondanks zijn daden. Jezus klinkt met de beker van het Heilig Avondmaal op Zijn daden, Hij heeft voor eeuwig de prijs voldaan. Bij Abba bepleit hij onze zaak, niets ligt meer in de weg.

Bij de Ketubah hoorde ook een teken voor de bruid; ze ging gesluierd naar buiten als teken van haar verbond met de bruidegom. Wanneer de bruiloft zou komen, wist de bruid niet, maar ze moest zich geregeld wassen in stromend water en zich zalven met geurende oliën, als voorbereiding op haar bruiloft die zou komen op de tijd die de bruidegom en zijn vader bepaalden.

We moeten een waarachtig hart hebben als Hij komt; een hart op Hem gericht., gewassen met rein water. Heel je bestaan, je zintuigen en gedachten moeten gedompeld zijn in stromend water. Reiniging en vergeving, geen stinkende zonden. De olie van de Geest maakt ons geurig, een voorschot op de bruiloft. Een teken van heel ons leven dat geurt naar Hem, de geur van liefde en trouw, liefelijk en welluidend. Als dat onderling geurt, geurt het ook naar Hem, de hemelse Bruiloft. Dat hoort bij de liefde van het Nieuwe Verbond.

Dan laten we de onderlinge bijeenkomsten niet na, houden we elkaar scherp. We komen samen om te oefenen in toewijding en reiniging, om zo de dag van Zijn wederkomst tegemoet te leven. We mogen leven van de liefde van Zijn hart om zo meer hart voor hem te krijgen.

De grote dag komt en dan wordt het bruiloft en alles wordt nieuw. Dan ga je als bruid en Bruidegom de beker vertrappen; die is onnodig. We drinken de wijn dan nieuw, met volle teugen. Amen