Samenvatting

Schriftlezing: Romeinen 8:1-17
Thema: ‘Een kind van God de Vader zijn’

Wat is het eerste woordje dat een baby zegt? ‘Papa’. Waarom wil je dat zo graag? Je wilt dat je kind je leert kennen als een liefdevolle vader. Dat wil de Heere God ook, dat wij ‘Abba, Vader’, leren zeggen. Dat kan dankzij de Heere Jezus. Je kunt heel terughoudend zijn in jezelf een kind van God noemen, maar anderen geloven dat iedereen een kind van God is. Ieder mens is door God gewild en bedoeld, maar niet iedereen is kind aan Huis bij God de Vader. Dat komt door onze vervreemding en vijandschap ten opzichte van God. Je moet niet voorbijgaan aan de zonden, maar uit genade en door de Zoon van God worden wij wel aangenomen als kind van God. We hoeven aan die bereidwilligheid van God niet te twijfelen. Gods genade is groter en sterker dan onze zonden. God wil zondaars aannemen als Zijn kinderen.

Geloof in Jezus en je mag Zijn kind zijn en leven in Zijn liefde! Je moet je toevertrouwen aan Hem, dan mag je een kind van God heten. De Heere Jezus kan je vrijkopen met Zijn krachtige bloed en je in de ware vrijheid zetten en verlossen. Maar je bent toch pas een kind van God als je wedergeboren bent? Ja, dat doet de Geest, door de prediking heen. Hij dringt eropaan bij jou dat je je moet overgeven aan Jezus. Heb je dat al gedaan?

Hoe kan Jezus een Zoon van God zijn en tegelijk mensen ook kinderen van God zijn? De Catechismus noemt Jezus de Eeuwige en natuurlijke Zoon van God, en wij zijn tot kinderen aangenomen. Wij zijn geadopteerd door God, zoals Mozes door de dochter van de farao. Als je nu in een gezin komt met geadopteerde kinderen en eigen kinderen, hebben ze een andere afkomst. Maar allemaal hebben ze een veilig thuis bij de vader en moeder. Zo is het ook bij God. Jezus deelt in de herkomst en in het wezen van God. Hij is nooit Gods Zoon geworden, maar is dat van eeuwigheid. Omdat de Zoon van God mens is geworden, konden wij behouden worden.

Soms hebben adoptieouders er een hele reis voor over om zo’n kindje op te halen. De Zoon van God had er pas een grote reis voor over: eerst naar de aarde en dan zelfs nog naar de hel. Mensen hebben er veel geld voor over. De Zoon van God heeft meer betaald: Zijn eigen bloed (HC 34). Door Zijn dood bewijst de Vader Zijn liefde aan ons en laat Hij zien hoe graag hij wil dat wij Zijn kind worden. Jezus riep Zijn Vader aan in Getsemané, maar Hij had altijd ons op het oog en ging de hele weg. Hij werd door God verlaten zodat wij nooit meer door God verlaten zullen worden!

‘Kind van God zijn’ is een eretitel om stil van te worden. Durf je God maar moeilijk Vader te noemen? Je kunt daar moeite mee hebben, doordat je zelf een hardvochtige vader hebt gehad. Of door geloofstwijfel naar aanleiding van een bepaalde godsdienstige opvoeding. Je valt telkens in zonde en je geestelijke conditie is slecht. Als je eenmaal een kind van God bent en we vallen in zonde, dan moet je niet twijfelen aan Gods goedheid, maar dan moeten we werken aan onze geestelijke conditie. De Geest getuigt tot onze geest dat wij kinderen van God zijn!

Mensen en kinderen die zelf geadopteerd zijn of in een gebroken gezin leven, weten dat zo’n verhaal twee kanten heeft. Enerzijds dankbaarheid, maar anderzijds de vraag waarom ze ter adoptie zijn afgestaan. Juist tegen hen mogen we dit zeggen: God is onze hemelse Vader! Moge het kennen van je hemelse Vader je helpen in het vinden van een weg hierin.

Je bent ook erfgenaam. Dwars door tegenspoed en lijden heen ben je onderweg naar je erfenis. Als wij sterven of Jezus komt eerder terug, dan krijgen we een erfenis. God heeft geen stief- of bastaardkinderen. We zijn echt Zijn eigendom, kind in de volle rechten! ‘Al het mijne is het uwe’, zal Hij zeggen. Amen.