Samenvatting

Pilatus voelt aan dat er een oneerlijk spel wordt gespeeld. Hij heeft door dat het Sanhedrin van Jezus af wil. Hij weigert om een pion te zijn in dat vuile spel. Om er van af te zijn, stuurde Pilatus Jezus naar Herodes. Maar voor Herodes deed Jezus er alleen maar het zwijgen toe. Herodes maakte Jezus toen compleet belachelijk, door Hem uit te dossen als koning. Zo heeft Herodes Jezus teruggestuurd naar Pilatus. Maar wat Pilatus betreft is het nu klaar; er is niet gebleken dat Hij ook maar iets heeft gedaan wat de dood verdient. ‘Ik zal Hem straffen en loslaten’, is het vonnis. Straffen als waarschuwing; Vandaag kom je vrij, maar laat ik er niet van weer horen. Straffen ook als tegemoetkoming naar het Sanhedrin; om het rust onder het volk te bewaren. Een overwogen compromis. Maar de meute gaat er niet in mee. Barabbas stond op de nominatie om vrij gelaten te worden tijdens het feest. Nu probeert Pilatus alsnog een ruil te maken; Jezus voor Barabbas. Van Barabbas is bewezen dat hij een oproer heeft veroorzaakt, en hij heeft ook nog een moord op zijn geweten. Maar van Jezus is niks bewezen. Pilatus probeert zich in bochten te wringen om recht te doen. Heidenen zijn soms sympathieker dan religieuzen. Maar Pilatus raakt verstrikt in zijn eigen voorstel. Ongemerkt en onbewust krijgt Pilatus iets van Jezus. Ook Pilatus probeert tegen weerzin en verzet in om het volk op andere gedachten te brengen. Het kan zo maar zijn dat God vandaag door Pilatus heen een appèl op je doet. Door Pilatus heen vraagt God je: waar haal je het recht, de reden vandaan om deze Jezus consequent af te wijzen en je vast te bijten in je eigen ideeën? Hij vraagt je; klopt het wat je doet en dat je denkt dat je het grootste gelijk van de wereld hebt? En zelfs God er bij te halen om je gelijk te halen, zoals de overpriesters hun wet gebruikten? Het Sanhedrin chanteerden Pilatus door zijn positie te bedreigen. En Jezus was Pilatus nou ook weer niet zo veel waard dat hij zijn eigen positie zou willen opgeven. En zo raakt Pilatus toch verstrikt in het vuile spel van het Sanhedrin.

Barabbas komt die dag met de schrik vrij. Hij zal toch hebben gevoeld dat hij bij Jezus in het niet valt. Hij is vast bang geweest dat zijn gratie toch niet door ging, en hij die dag aan het kruis zou eindigen. Barabbas was een vrijheidsstrijder. Hij zocht (in zijn beleving) het beste voor Israël. U en ik – wij zijn ook mensen vol goede bedoelingen, toch? Ondanks al onze goede bedoelingen kan er zo veel scheef gaan. Brengen we toch ongeluk voor de ander, en voor God. Gedane zaken nemen geen keer. God zij dank zijn wij niet overgeleverd aan de willekeur van Jan en alleman. Vandaag wordt er in de hemel beslist, ook al had de meute dat die dag niet door.

Er klopt niks van die ruil, en toch – het klopt! God volvoert Zijn raad. Jezus wordt door ons de dood ingejaagd. Hij wordt als een Lam ter slachting geleid, zodat het oordeel over u, jou en mij wordt weggenomen. Wij komen vandaag, net als Barabbas toen, met de schrik vrij. Hier, brood en wijn, neem en eet, gedenk en geloof. Amen.