Samenvatting

2 gedachten:

1. Een herhaalde aansporing
2. Een gerichte toespitsing

Preek

We weten allemaal dat je een kind niet hoeft te leren om verkeerde dingen te doen, zoals liegen en ruziemaken. Het kost echter wel moeite om kinderen het goede te leren en het kwade af te leren. Hoe komt dat nu? Een dominee die een preek voorbereidde over erfzonde zag tijdens zijn wandeling op de heenweg leuk spelende kinderen, maar op de terugweg hadden deze kinderen grote ruzie. Erfzonde bestaat dus, want wat er aan kwaad in zit komt eruit. David zegt na zijn zonde met Bathseba en Uria: “in zonden heeft mijn moeder mij ontvangen, in ongerechtigheid ben ik geboren” (psalm 51). Dat een drama, want onze kinderen zijn geen lege blaadjes die zich naar God richten.

1. Een herhaalde aansporing

In Efeze 4 heeft Paulus de gemeente al opgeroepen om in Christus te wandelen. In Efeze 4: 17 roept Pauls op om niet meer te wandelen zoals de andere heidenen, in de zinloosheid van hun denken. Ook waarschuwt Paulus om niet terug te vallen: de duivel geen plaats te geven en de Heilige Geest niet te bedroeven. Wat heb je gedaan met de woorden die in de vorige preken zijn verkondigd? Heb je terug gedacht aan de woorden “wees ten opzichte van elkaar vriendelijk en barmhartig, en vergeef elkaar, zoals ook God in Christus u vergeven heeft” (Efeze 4: 32)? Paulus spoort ons in Efeze 5 nogmaals aan om navolgers van God, als geliefde kinderen, te zijn. Nu het voor de derde keer voorbij komt, dienen we ons het echt te laten gezeggen. Het is jouw verantwoordelijkheid om een keus te maken en niet maar aan te rommelen. Het oude en zondige zit bij ons heel diep. Als we aan de oproepen uit de Efeze-brief gehoor geven krijgen we echter de Geest van God in onze rug. In vers 2 staat zelfs “wandel in de liefde, zoals ook Christus ons liefgehad heeft”. Christus heeft voor ons goedgedaan en wordt daarom “een aangename geur voor God” genoemd. In Gods liefde wil Hij onze rommel opruimen. Met de doop worden we er weer aan herinnerd dat God onze zonden vergeven wil.

2. Een gerichte toespitsing

God wil dat we ook een aangename geur voor God verspreiden, door in liefde voor God en onze naaste te leven. Al het andere stinkt. We kunnen het goede opsnuiven, als er sprake is van de geur van de Geest. Hoe doe je dat, navolger zijn van God? Dat begint door van jongs af aan op de knieën te gaan en te bidden voor je kinderen, zodat je kinderen God leren kennen. Omdat het boze al in onze kinderen zit, dienen we het goede van God in hen brengen. Daarnaast hebben onze kinderen de goede aandacht en zorg van hun ouders nodig. Dat is dus belangrijker dan je carrière te maken of te redden. Daarnaast vraagt het geduld van ons: niet je kinderen afsnauwen, maar helpen. Spurgeon zegt zelfs: een kind van God, geeft zijn hond geen schop. Natuurlijk moeten we als ouder wel grenzen te trekken en mogen we boos worden. Niet in het wilde weg, maar om het goede voor je kinderen te zoeken. Dan ben je een navolger van God. Heb ook oog voor het verdriet, angst, pijn en onzekerheid, zodat je kind geborgenheid kan ervaren. Zoek zo het goede voor je kind, ja het beste: de omgang met God.

Vanaf vers 3 staat echter ook hoe het niet moet: geen ontucht, onreinheid of hebzucht, enzovoorts. Een eenvoudige toets-vraag voor ons: Wie maakt bij ons de dienst uit: de Bijbel of onze smartphone? Een smartphone kan ons erg afleiden van God. Het kan er zelfs toe leiden dat we het erfdeel in het Koninkrijk van Christus en God kwijtraken. Hier moeten we heel eerlijk en open over praten. Dat geldt ook voor verslaving aan porno, games, enzovoorts. Ouders, zijn jullie al bekeerd van jullie verslaving(en)? Anders kun je de aangename geur van God niet verspreiden naar je kinderen. Zullen we er samen voor bidden? Laten we staan en weerstand bieden tegen hetgeen onze zo van God afhoudt. Daar wordt je een mooi mens van, juist als je jong bent.

Amen.