Samenvatting

Nadat Abraham Ismael eruit had gezet stelde God Abraham op de proef. Het is Izak alleen, het kind van de belofte. Hij zal zijn erfgenaam zijn. Ik zorg wel voor Ismael had God gezegd. Dat doet hij ook voor ons, vandaag in het bijzonder bij de viering van het avondmaal. We hebben niks meegenomen, de tafel was bereid, zo is God. Als Hij zijn gang kan gaan doen wij mee. Hij leed aan het kruis! Niks aan ons overgelaten maar het voor ons doen en ons daarin meenemend!

God stelde Abraham op de proef. Waarom? Om zichtbaar te maken dat het leven van Abraham één en al beschikbaarheid was voor God. God ging tot het uiterste omdat Hij er alle vertrouwen in had. Zoals een goudsmit alleen goud in het vuur stopt om dat hij weet dat hij het goud ermee loutert. Zijn geloof gaat het vuur in en wordt beproefd. God laat zien dat zijn investering in Abraham wordt beloond en winst oplevert. God geeft de boze het nakijken. God heeft het voor elkaar gekregen dat de vader van de gelovige beschikbaar is: zie, hier ben ik. Wat zeggen wij tegen God als Hij voorbij komt?

Neem je zoon, je enige die u liefhebt, Izak en offer hem. Heb je net Ismael de tent uitgezet en nu komt God het kind van de belofte opeisen. Toch stond Abraham vroeg op, hij gaat op weg. Uit het verhaal blijkt dat zijn geloof het wint van zijn gevoel. U vraagt het onmogelijke, dan mag u ook het onmogelijke doen! Dat is geloof tot het uiterste.

Ze houden samen hun adem in. Zal Abraham gaan? En zal God Izak redden? Abram zegt tegen zijn knechten: we gaan op onze knieën maar wij komen terug. Dat is geloven dwars tegen alle logica in! Ook Abraham houd zijn adem in. Ik zal hem offeren en U zult in hem toch Uw woord vervullen.

Het kan pijnlijk en moeilijk zijn in ons leven. Al leeft er in ons hart: hier ben ik Heere. Het leven zorgt ervoor dat je soms zomaar de proef op de som wordt genomen. Daar zitten we niet op te wachten, wij zijn van het gemak. Het moet goed en fijn gaan in ons leven. De werkelijkheid is soms zo anders. Met God erbij moet het toch goed komen denk je en toch gaat het soms niet zo!

Het leven zuivert ons door de beproevingen in ons leven. De duivel duikt daar bovenop om ons te bevragen en God te beschuldigen. Jacobus de broer van Jezus zei: acht het vreugde als je in beproeving terecht komt. De beproeving van je geloof brengt volharding teweeg. Stralend schitterend goud. Wij zijn van het gemak, God is van volmaakt!

Wat je niet rijmen kunt en wat zo tegengesteld lijkt aan Zijn trouw. Toch zeggen: zie hier ben ik. Dat is niet goedkoop, geloof is een strijd. Al vraagt u het onmogelijke, nochtans zult u uw belofte nakomen. Niet kan mij scheiden van Uw liefde! Al is er niks van te zien. Al gaat het omgekeerd, dat van U zal het laatste woord hebben. Jezus heeft het geloofd. We lezen ervan in Hebreeën 12. Jezus liet zich niet afleiden en heeft zich erdoorheen geloofd. Wij mogen in het spoor van Abram en Jezus volgen.

Abraham, Abraham, doe de jongen niets! Nu weet Ik dat het liefste wat je had, Mij niet onthouden hebt! God zelf voorziet een brandoffer. Onthou dit: Het mes treft niet jou! Hij heeft voorzien, Jezus is geslacht voor ons. Hieruit mogen wij leven. Niet kan ons scheiden van deze liefde!