Samenvatting

De Pesach maaltijd lijkt er veel kariger aan toe te gaan dan voorgeschreven is. Het avondmaal herinnert wel aan Pesach, maar het is wel veel eenvoudiger geworden: een stukje brood en een slokje wijn. Voordat de maaltijd begint, is er de beker van dankzegging. De maaltijd opende met de beker die werd rondgedeeld; een teken van de overvloed die God gaf en geeft. De bedoeling ervan is dat je vrolijk wordt voor het aangezicht van God. Die God belijdt, zal ten dis Hem prijzen. We zullen vrolijk zijn voor het goede wat God doet. God deelt overvloed uit. Zeker in deze nacht, waarin Jezus er vurig naar verlangt op de paasmaaltijd met zijn discipelen te houden. Hier gaat het over liefde tot in de dood.

Jezus zegt erbij dat Hij er niet meer van zou eten en drinken totdat de tijd vervuld is en Hij in het koninkrijk van God (het paradijs) gekomen is. In Hebreeën 12 wordt het mooi gezegd: “Hij heeft om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen en schande veracht en zit nu aan de rechterhand van de troon van God” (Hebreeën 12: 2). Jezus zal wel eerst door de hel en dood heengaan. Jezus zit nu aan de rechterhand van de troon van God. Wij worden geroepen om net zo ver te kijken als Hij. Daar moet je gewoon blij van worden, want onze schuld, nood en dood wordt door Hem weggenomen. In Jesaja 25 wordt er gesproken over overvloed van reine wijnen. De moeite en het verdriet van vandaag gaan voorbij. Jezus wil dat we door brood en wijn verder kijken tot in de heerlijkheid.

Ondertussen is Jezus er mee bezig om zijn discipelen en ons erbij te houden, want we zijn zo vergeetachtig. Wij blijven zo maar hangen in het hier en nu en in onszelf. Hij nam het brood en nadat hij gedankt had, brak Hij het en zei “neem, eet: dit is Mijn lichaam dat voor u gebroken wordt; doe dat tot Mijn gedachtenis”. Het is dus belangrijk dat wij Hem niet vergeten. Het gaat helemaal niet over ons bij het avondmaal. Als wij het niet hebben en voelen, is dat niet bepalend. Het gaat erom dat we aan Hem denken. Jezus wil dat we leven in Zijn vrijheid en vrolijkheid. Hij gaat daarvoor zelfs de dood in, voor ons. Wij mogen ons richten op Jezus en Zijn genade, ondanks wat we er wel of niet bij voelen. Dan kan ons hart vol worden van Hem. Maar bedenk dat Zijn genade altijd genoeg is.

Daarna komt de beker, waarbij Jezus zegt “dit is de beker van het nieuwe verbond”. Er vloeit bloed als nooit tevoren, want God zelf bloedt. Dat verbond kan nooit meer stuk.

Gerard Wijdeveld dichtte het zo treffend:

Er is een lam dat bloedt

En ik die het aanschouwen moet

En van mijzelve zeggen moet

Ik ben het die u bloeden doet

En dat U zó bloeden zag

zal 't mij behoeden énen dag

Voor weder, weder zonden?

Ik zal u talloos wonden

En roepen om uw bloed

Wat ik u daarom zeggen moet?

Er is een Lam, dat bloedt …

Amen