Samenvatting

Thema: Gods Hand in het lijden?!
1 Vragen over het lijden
Jim en Elisabeth Elliot waren voor de zending in het Amazone gebied. Ze zongen het lied: Ik bouw op U, mijn Schild en mijn Verlosser. De volgende dag werd Jim samen met vier andere zendelingen door de indianen vermoord. Elisabeths tweede man overleed later aan kanker. En er volgde nog meer lijden in haar leven. Toch was haar boodschap: In ons leven moeten we op God vertrouwen ondanks dat we het niet kunnen begrijpen.
Als lijden in ons leven komt, moeten we ons daartoe verhouden. Is er iets over te zeggen over de zin van het lijden of is het zoals Asaf zegt in Psalm 73 te hoog om er iets over te zeggen? Is er misschien wat (ver)licht(ing) te geven vanuit de Bijbel?
Er is lijden in het grote wereldgebeuren, maar ook in ons persoonlijk leven. Ds. Troost verloor ooit een jonge dochter. Daarover schreef hij het boekje: morgen zal het Pasen zijn. Vandaag is er verdriet, het graf van stille zaterdag, maar morgen is het Pasen.
Sommigen lijden aan hun lichaam, anderen aan hun psyche, weer anderen hebben zorgen om hun kinderen of hebben te maken met echtscheiding. Na verloop van tijd krijgt iedereen te maken met pijn.
Naomi kende ook lijden. Ze begonnen als een mooi gezinnetje, twee ouders en twee kinderen. De kinderen hadden wel wat vreemde namen: Machlon en Chiljon, ofwel ziek en zwak. Dan komt er economische recessie en verhuizen ze. Daar overlijden vader en kinderen. Als Naomi terugkomt in haar vaderland, wil ze Mara (bitter) genoemd worden, want de Almachtige heeft haar bitterheid aangedaan. Ze worstelt met het probleem: Is God zowel almachtig als liefdevol? De rabbijn Harold Kushner zegt dat God wel liefde is, maar niet almachtig en huilt in de hemel.
Bij afnemend Gods besef wordt deze waarom-vraag steeds meer gesteld. Als het goed gaat hebben we God niet nodig, maar als het slecht gaat roepen we Hem ter verantwoording. Adresseren we die vraag wel goed? Soms moet niet God, maar mensen ter verantwoording worden geroepen. Soms zou je eigenlijk de vraag moeten stellen: waarom gaat het zo goed met mij?
Jezus heeft wel het meest oneerlijke lijden over zich heen heeft gekregen. Hij deelt in ons lijden. Hij verandert al onze waarom-vragen in kruiswoorden. Dan is er geen verklaring, maar gaat de hand wel op de mond.
2 Vormen van het lijden
Allereerst is er lijden dat alle mensen ondergaan. Door de zondeval ontstond lijden. Het was er niet van het begin, maar het is gekomen. Genesis 3 geeft al een hele lijst aan vormen van lijden.
Er is ook lijden om Jezus wil. Daar lijden alleen Gods kinderen aan. Aan hen geeft God ook een speciale beloning.
Er is ook lijden ten gevolge van ongehoorzaamheid. Jona ervoer de consequentie van zijn ongehoorzaamheid in een storm op zee. Later leerde God hem een les over barmhartigheid toen de wonderboom boven zijn hoofd verschrompelde. Jona had liever een schaduwplekje dan de redding van de stad Nineve.
Er is lijden om verlies van een geliefde. Dat is ook universeel. Er is geen bitterheid of boosheid, maar het geeft verdriet.
Er is ook lijden om het onbegrijpelijke. We denken vaak dat het goed moet gaan met de goeden en slecht zou moeten gaan met slechten. Dat leidt echter tot vragen die ook gesteld worden door Job en Psalmdichters. Job worstelde met God, Hij kent zowel verzet als overgave aan God.
Verzoenend lijden is een unieke vorm. Andere goden zijn sterk en machtig, maar onze God heeft wonden om ons te verzoenen. Een moslim noemt dat godslastering, maar het is Evangelie.
Het antwoord van God op Job is dat wij ten opzichte van Zijn wijsheid oneindig klein zijn. In het Nieuwe Testament krijgen we een aanvulling op dit antwoord. Daar zien we God heel dichtbij komen: in Zijn Zoon en neemt Hij deel aan het lijden.
3 Visies op het lijden
Op TV was een programma waarin verschillende religieuze leiders antwoord gaven op vragen van het leven. Alle religies en culturen hebben zich verhouden tot lijden. Velen zien het als onderdeel van het leven. In onze westerse wereld is het een onderbreking van het leven. We weten niet hoe we er mee om moeten gaan. We zijn een verwende generatie.
Hindoes zeggen dat het lijden komt van zonden in een vorig leven. Boeddhisten noemen het lijden een onvervuld verlangen, het is slechts schijn, als verlangens verdwijnen, dan verdwijnt ook het lijden. Moslims roepen op tot gehoorzaamheid aan het lot dat Allah toedeelt. In het Westen is het gewoon domme pech.
Het christelijk geloof geeft ruimte voor verdriet. Je mag het uitschreeuwen als Job. Er is ook troost in de wonden van Christus. En er is hoop vanwege de opstanding; de kwade machten zijn overwonnen en er is een betere toekomst. Het wordt mooier dan het ooit is geweest.