Samenvatting:

Tekst voor de verkondiging: Mattheüs 2: 16 – 18
Thema: Het afschuwelijke drama in Bethlehem

Samenvatting:
In het herdenkingscentrum Yad Vashem in Israël hoor je 24 uur per dag de namen van kinderen en jongeren, die op gruwelijk wijze zijn vermoord in de Tweede Wereldoorlog. Daar kom je niet met droge ogen vandaan. Anderhalf miljoen namen klinken daar.
Israel heeft in haar bestaan vele aangrijpende gebeurtenissen meegemaakt. Denk eens aan de tijd van slavernij in Egypte. De zonen van het volk werden door hun overheersers in de Nijl geworpen.
In de profeet Jeremia lezen we over Rama. Rama was mogelijk een doorgangskamp tijdens de wegvoering naar Babel, waarbij kinderen van ouders werden gescheiden. Daar zal gehuild zijn.
In Bethlehem vindt opnieuw een kindermoord plaats. Nu is Herodus de Grote de kwade genius. Hij is een Edomiet, een afstammeling van Ezau. De broedertwist zet zich voort. Deze Herodus gaat over lijken. Maar tegelijkertijd heeft hij vele indrukwekkende dingen gedaan. Hij vergrootte bijvoorbeeld het tempelplein en bouwde andere indrukwekkende zaken, zoals het paleis/fort Herodion. Volgens de Bijbel probeerde hij met zijn daden de Joden gunstig te stemmen. Ook trouwde hij met een vrouw uit het hogepriesterlijk geslacht. Hierin zie je ook dat de geestelijkheid op macht belust was die tijd. En dat duurde voort tot de kruisiging.
Dan komen er mannen uit het Oosten bij Herodus, die beweren dat er een nieuwe koning is gekomen. Als ze weten waar die koning is, dan zullen ze het aan Herodus vertellen. Ze keren echter niet terug en bedriegen hem dus. Dat laat Herodus echter niet zomaar gebeuren.
Keizer Augustus had alles precies laten registreren. Zo was het in de Tweede Wereldoorlog ook. In Nederland zijn de meeste Joden weggevoerd, mede doordat alles precies geregistreerd was. Nu moeten alle kleine kinderen van Bethlehem worden vermoord.
Hitler en Herodus konden dit kwaad bedenken, maar velen deden mee aan de uitvoering van dit kwaad. Hier kom je de duivel tegen.
Deze geschiedenis volgt direct op Kerst. De dag waarop engelen grote blijdschap verkondigden. Daar waar de Heere zorgt voor grote blijdschap, zorgt de duivel voor vreselijk verdriet.
In het boek Mattheüs wordt voortdurend verwezen naar het Oude Testament. Hier wordt verwezen naar de profeet Jeremia. De tekst die gaat over Rachel. Zij is gestorven bij de bevalling van Benjamin, die zij zelf Benomi, zoon van tranen wilde noemen. Nu sterven er weer kinderen.
Voor zulk groot verdriet zijn geen woorden. Soms is het goed gewoon stil te zijn bij een rouwende.
Bij de kindermoord door Herodus is het nog erger dan in Jeremia beschreven wordt. In Jeremia staat dat de kinderen nog terug zouden komen. Maar nu worden ze vermoord en in de Tweede Wereldoorlog kwamen er zelfs anderhalf miljoen om.
Herodus hoopte dat hij de Verlosser zou doden, maar dat ene Kind leeft nog. Hoewel dat geen pastorale vertroosting voor de ouders van de vermoorde kinderen is, zien we tegelijk wel dat het de duivel net niet lukt. Het was kantje boord. Hij probeerde het met Haman, met de Farao, met Hitler, maar het lukte steeds net niet.
Maar waarom is dit kwaad er? Onze antwoorden schieten te kort. Het is geen kinderspel wat er gebeurd op aarde, het is vaak onbegrijpelijk. En toch, het Kind leeft gelukkig nog. Het loopt de Heere niet uit de hand.
In Egypte bleef Mozes temidden van anderen leven, zo bleef ook Jezus door de vlucht naar Egypte gespaard. Hoe groot is onze God, ook hierin. Hem alle eer!