Samenvatting:

1. voorzegd door Zacharia
2. vervuld op Golgotha
3. voltooid in Juda

Het gaat over de Heilige Geest, over de doorstoken Zaligmaker en wat dat doet met mij, want ze zullen over Hem rouwklagen. Je kunt over deze tekst spreken op alle christelijke feestdagen, maar ook op Israelzondag. Want deze tekst heeft alles te maken met de bekering van het volk Israël. Christenen zijn vaak gewend om in de lijdenstijd te mediteren. En dat is goed. Ze zullen zien op Hem die ze doorstoken hebben en het gevolg daarvan is een wee-klacht. In mijn Bijbel staat onder deze tekst een verwijzing naar teksten uit het Nieuwe Testament, Johannes 19 en Openbaring 1. Daar gaat het over het feit dat de Romeinse soldaat Jezus in Zijn zijde steekt met een speer. Daarmee werd de profetie van Zacharias vervuld. Later in Openbaring 1 denkt Johannes weer terug aan deze tekst: elke oog zal Hem zien en ze zullen zien op Hem die ze doorstoken hebben. Deze tekst was dus heel belangrijk voor Johannes. Heeft u ook zo'n levenstekst? Die voor u levenslang meegaat?

Het zien op Jezus, voorzegd door Zacharias. Dit Bijbelboek is heel erg onbekend. Zacharias leefde ongeveer 500 jaar voor Christus. Het volk was teruggekeerd uit de ballingschap en dan treedt Zacharias op. Hij krijgt nachtgezichten van de Heere. In H. 9-11 heeft hij het over Jezus' eerste komst en daarna heeft hij het over de wederkomst van Christus. Het gaat hier over de bekering van het volk der Joden. En de manier waarop de Joden straks tot geloof zullen komen is de manier waarop God elke zondaar tot bekering brengt. Het begint met de Heilige Geest van de genade en de gebeden. Er komen dan gebeden in je hart. De Heilige Geest brengt een gebedsbeweging op gang. In je hart, maar straks ook onder het volk. Interkerkelijk en wereldwijd als de Geest wordt uitgestort. De Geest die geeft gebedsaandrang. Dat verlangen om met God te spreken werkt de Heilige Geest.
Genade komt van het Hebreeuwse woord 'chana', dat betekent toebuigen. Genade is dat God uit de hemel zich naar jou toe buigt met Zijn genade. Als een waterval van genade die van boven bij God vandaan komt. Anneke Kaaij heeft daar een prachtig schilderij over gemaakt met allemaal kleuren van Gods genade er in, hemelsblauw, warmrood van Gods liefde. Maar in de hoek staat een zwart kruis, waarover die waterval zich heenbuigt. Het gaat niet zonder het zwart van Jezus' kruis. Ze zullen Mij aanschouwen wie ze doorstoken hebben. Mij, dat is de Heere der heerscharen. Er zal dan een laatste wereldoorlog komen in Juda, waar al die vijandige volkeren zich zullen verzamelen en dan zal Hij terug komen. Dan zullen ze Hem zien als de doorstokene. Hij zal uittrekken en strijden en Zijn voeten zullen staan op de Olijfberg. Jahweh zal terug komen, en dat is dan niet alleen de Messias maar ook de God van Israël. De Eeuwige is de Doorstokene. Dat staat er hier. Joden weten hier geen antwoord, weten hier geen raad mee. Denken soms dat er dan 2 messiassen zijn, een lijdende en een heersende. Maar het is één Messias.
Er is een wond in Zijn zij. Geen litteken, maar een verse wond. Alsof het net gebeurd is. Een schrijnende herinnering aan het feit dat dat voor ons gebeurd is. Let eens op de volgorde. Eerst wordt die Geest uitgestort. De Heilige Geest doet ons zien op Jezus als de doorstokene. De Heilige Geest wil maar één ding: onze blik op Jezus richten. Je mag van de duivel alles doen en christen zijn in doen en laten, als je maar niet ziet op de gekruisigde Christus. Als je wel op Jezus ziet, dan ga je rouw bedrijven. Als mensen zo heel vlotjes over Jezus praten vind ik dat soms oneerbiedig. Jezus dit en Jezus dat. Ik spreek liever over de Heere Jezus. Want Hij is wel de Heer van hemel en aarde. Aan de andere kant kun je ook vanuit je opvoeding afblijven van het avondmaal. Hou je dan niet van de Heere Jezus? Je moet toch vooraf eerst berouw kennen, diep verdriet hebben? Ik ben bang dat het niet genoeg is......Er zijn predikers die dit bevestigen. Die zeggen: je moet eerst berouw kennen en dan pas mag je naar Christus. Die predikers hebben niet de Heilige Geest. Hier staat het andersom. Eerst zien op Christus en dan pas komt het berouw er achter aan. Je moet niet eerst bij jezelf gaan zoeken of je wel genoeg tranen hebt gehuild. Als je onder de ijskorst van je hart vuur moet gaan zoeken, dat gaat niet. Zien op Jezus die zich dood geliefd heeft aan het kruis......dat doet je hart smelten. Het berouw zal u Christus niet doen zien. Maar het zien op Hem zal berouw wekken. Je hart smelt als je ziet op wat het Hem gekost heeft.

De Cathechismus is een prachtig boek. Zondag 1: uw enige troost. Heel mooi. En dan zondag 2: waaraan kent gij uw ellende? Antwoord uit de wet Gods. Dat is niet compleet. Het allerbeste leert u uw ellende kennen als u ziet op Jezus aan het kruis, zegt deze tekst. Als Paulus in de spiegel van de wet keek, zag hij een onberispelijke Farizeeër. Maar toen Hij oog in oog met Jezus stond, brak zijn hart. Toen pas werd hij zondaar voor God. Als de Heere Jezus nu in ons midden zou zijn, zou Hij tegen ons zeggen: zie op Mijn doorboorde handen. Voor jou. Zie op Mijn zijde: doorstoken voor jou. Zie op Mijn bloed: vergoten voor jou.

Toen Jezus na de verloochening oogcontact had met Petrus, toen brak hij. Tegen zoveel liefde zoveel gezondigd te hebben....Dan kom je niet verder dan psalm 51, psalm 22. Boetpsalmen. Zie mijn berouw, hoor hoe een boeteling pleit. Wat leer je je kinderen: het boze dat ik heb gedaan, zie dat Heere toch niet aan....Wat is zonde: alles wat je stout hebt gedaan. Maar dat is niet de kern. De kern is wat je de Heere Jezus hebt aangedaan. Dat ik U tekort hebt gedaan.... Daarover krijg ik zondesmart. Niet alleen dat ik zonde heb gedaan, maar dat wat ik Jezus daarmee heb aangedaan. Daar draait het om. De Heilige Geest is toch de trooster? Ja, maar Hij troost daar waar verdriet is. Hij laat me eerst op Jezus zien en dan zie ik een geschonden Zaligmaker, met wonden in Zijn handen, voeten en zijde. En dan komt er rouw. Als over een enigegeborene. Als je enige kind sterft dan heb je zo'n intens diep verdriet, dat is niet te peilen. Zacharia gebruikt hier heftige woorden. Maar de Heere Jezus was ook de eniggeborene van de Vader.
Er staat hier dat ze rouw zullen bedrijven. Collectief en individueel. Ieder geslacht afzonderlijk...Als Jezus terug komt zullen ze het zien. Te dien dage,Als Jezus terug komt zal er een fontein geopend worden tegen de zonde. Daar gaat het volgende week over. Kijk naar Mijn Zoon, zegt de Vader. Kijk wat je Hem hebt aangedaan. Maar dan is er ook die fontein van genade. Te dienzelfde dage zal er een fontein geopend worden. Dat bloed stroomt over die verloren wereld. Er is kracht in het bloed van de Heere Jezus. Dat is de bron die ontspringt, daar gaat het volgende week over. Die eerste blik op Hem verwond mijn hart en de tweede blik op Hem zorgt voor genezing. Vergeving van zonde, vrede door het bloed van het kruis. Een blik op de Heere Jezus verwondt en een blik op de Heere Jezus geneest.

Vervulling op Golgotha. Eigenlijk hebben we het al gezegd. Bij Golgotha zelf werd het al vervuld. De mensen zagen het en ze gingen terug naar huis en sloegen op hun borst. Teken van rouw, schuldbesef. Met Pinksteren wordt het opnieuw vervuld. Petrus preekt over de gekruisigde Christus: deze Jezus die jullie gekruisigd hebben. En dan gaan ze roepen: wat moeten we doen om zalig te worden? Dan worden hun harten gericht op het “bekeert u en u zult vergeving van zonden ontvangen door het bloed van de gekruisigde Christus.” Maar het gaat nog verder. Elke keer als een zondig mens tot bekering wordt gebracht wordt je altijd geleid naar de Heere Jezus. Dan komt er schuldbesef en berouw: wat heb ik Hem aangedaan. Dan ga je bidden om vergeving, bekering,verzoening met