Samenvatting

Mattheus 28 vs. 5 t/m 7
Maar de engel antwoordde en zei tegen de vrouwen: “U hoeft niet bevreesd te zijn, want ik weet dat u Jezus zoekt, Die gekruisigd was. Hij is hier niet, want Hij is opgewekt, zoals Hij gezegd heeft. Kom, zie de plaats waar de Heere gelegen heeft. En ga haastig heen en zeg tegen Zijn discipelen dat Hij opgewekt is uit de doden; en zie, Hij gaat u voor naar Galilea; daar zult u Hem zien. Zie, ik heb het u gezegd.”
Thema: Hij is hier niet, want Hij is opgewekt zoals Hij gezegd heeft.

De vrouwen die met Jezus meekwamen hadden bij het kruis gestaan, ze waren van een afstand getuige van Zijn kruisdood en zagen hoe Hij begraven werd. Zo werd ook hun geloof begraven.
Ze rustten op de sabbat, maar hadden eigenlijk rust nog duur. Zodra het licht werd, gingen ze op pad. Terwijl ze onderweg waren, was er een mega-aardbeving. Een engel wentelde de steen af van het graf, Hij stond op. Ook toen Jezus stierf, beefde de aarde. Het graf werd royaal geopend. Zo blij is de Vader met het heilswerk van Zijn Zoon. Geen mens was getuige van de opstanding. Maar Hij heeft er wel van getuigd tijdens Zijn leven, daar dachten de discipelen pas later aan. En dan geloven ze het. En al gelovend mogen ook wij het leven hebben in Zijn Naam.
De vijanden hielden wel rekening met de opstanding: “Deze verleider heeft het zelf gezegd.” Hij had ook gezegd dat Hij Gods Zoon was, dat was de eerste dwaling en toen kwam ook de tweede dwaling over Zijn opstanding.
Wat denkt u van de Christus? Heeft Hij voor uw zonden betaald? Hoort u Zijn stem? Dan mag u opstaan uit het graf der zonde en komt u tot geloof. Daarvoor kwam Hij op aarde, stierf Hij aan het kruis en werd Hij begraven. Maar Hij is ook opgewekt tot onze rechtvaardigmaking. Zijn opstanding wijst heen naar onze opstanding, Hij is ons leven.
De engel zit op de steen te wachten op de vrouwen. De Heere wacht op Zijn kerk om de terugkeer van de verloren Zoon te melden. De vrouwen weten het grote nieuws nog niet, ze lopen door, ze moeten naar Jezus. De dappere soldaten worden doodsbang. God zorgt voor de vrouwen, God zorgt voor Zijn kerk. De steen is  weg, het graf is open. Er zit een gedaante die als een bliksem is en kleding heeft als witte sneeuw. De engel boodschapt wat God hem heeft gezegd: “maar vreest u niet”. De wachters moeten bang zijn, maar de vrouwen niet. Zij zoeken Jezus, Hij was gekruisigd, maar Hij is opgewekt! De verdrietige, bange vrouwen merken dat God van hen afweet. Hij weet dat ze Jezus zoeken. “Zoek de Heere, terwijl Hij te vinden is.” De vrouwen mogen komen kijken, het is waar wat de Heere Jezus heeft gezegd, Hij is opgestaan, het graf is leeg!
Dan moeten ze haastig naar de discipelen gaan, die zitten nog zonder hoop en zonder geloof verdrietig bij elkaar. Ook de discipelen moeten snel weten dat Hij is opgestaan uit de dood. Dat vertelt God ook aan ons. Hij zal hen voorgaan naar Galilea, daar zullen ze de levende Christus ontmoeten. Ook dat was hen verteld. Zo is het ook met ons: het woord wordt ons verkondigd, maar we begrijpen het niet. De vrouwen vertellen het grote nieuws aan de discipelen, maar zij beschouwen het als ‘oudevrouwenpraat’. Jezus moet het Zelf aan hen vertellen: “Vrede zij u”. De dood is verslonden, de Heere is opgestaan. Zo mogen allen die in Hem geloven ook eenmaal opstaan uit de doden. Christus is de Opstanding en het Leven. Gelooft u dat?

Want nu de Heer is opgestaan,
nu vangt het nieuwe leven aan,
een leven door Zijn dood bereid,
een leven in Zijn heerlijkheid!