Samenvatting

Heb 10:1-18 is een soort samenvatting van wat Paulus hiervoor heeft betoogd. Hij beijverde zich om de Jezus gelovigen uit Israel te laten zien dat Jezus een betere Persoon is, betere dan de engelen, David, Mozes. Dan het werk van Jezus dat beter is, (vanaf H8). Vanaf 10:19 is de climax.
H10: 1-10 gaat over de wil van God de vader, 11-13 het offer van de Zoon. 15: de Heilige Geest getuigt... Het vers dat er uit springt is v13: Hij wacht op het tijdstip dat zijn vijanden tot zijn voetbank worden gemaakt.

Hij verlangt nog meer dan wij
1 de verschillen met het Oude Testament
2 vol verwachting
3 het vaste verbond

Vers 11: iedere priester bracht dezelfde slachtoffers, dagelijks. Zoek de verschillen. Je kent het wel: iedere dag het zelfde stramien, kinderen aankleden, eten, ruzietjes oplossen, dezelfde file naar het werk, boodschappen doen. Je wordt er soms zo moe van. Zo was het in het Oude Testament met die priesters, 's ochtends een lammetje, 's middags een lammetje, jaar in jaar uit. En ze konden de zonde niet weg nemen. Dat wisten de priesters ook. Vers 12: maar deze priester – eenmalig volbracht. Paulus laat de evangeliebazuin helder klinken. Dat bloed neemt de straf en de schuld en het oordeel weg. Golgotha hoeft nooit over gedaan worden. Aaron en zonen waren zondige priesters, de Heere Jezus is zonder zonde en rein. Vroeger dierenbloed, de Heere Jezus heeft Zijn eigen bloed gestort. Vroeger een eindeloze herhaling, nu het Ene offer. Het kon de zonde niet wegnemen. Dat is zoiets als 'van rondom wegnemen'. Zo kom je bij de kern waar het om gaat. Zo zijn wij omgeven door de zonde en dat moet weggenomen. En kleren des heils en mantel der gerechtigheid aandoen.

In een kudde kan een lammetje wel eens sterven, en ook een ooi overleeft de bevalling wel eens niet. De ooi zonder lam zal het weeslammtje niet accepteren. Tenzij het de vacht van het gestorven lammetje om krijgt. Dan ruikt het goed. Mijn oude kleed uit en bekleed met de Heere Jezus. God ziet ons in Christus altijd genadig aan.
De priesters stonden, maar Jezus zit aan Gods rechterhand. De priesters waren nooit klaar. Maar Jezus mag zitten na gedane Arbeid. Daar gaat rust van uit. Wat rijk om er op te rusten. Je moet niets meer, je hoeft geen dingen meer te beleven ook. Wat een rust mag je vinden aan de voet van het Lam van God.
Hoe krijg je nu deel aan dat Lam? Hoe weet je dat Hij voor jou zonden gestorven is? Ik vind het treffend om te zien hoe dat in het OT ging:
Als ze gezondigd hadden moest men een gaaf stuk vee uit de eigen kudde uitzoeken en zelf slachten en dan pas legde de priester het op het altaar. Zo identificeerde de zondaar zich met het offer. Ik heb niet rechtvaardig gehandeld en toch word ik rechtvaardig, precies anders om als de Heere Jezus. Dat doet je wat, Hij nam mijn zonde. Dat beleef ik aan de voeten van het kruis.
Berouw is, wanneer je in de zelfde situatie komt, dat je het dan anders doet, zei een Rabbijn. Juda verkocht Jozef en jaren later; hij heeft er van geleerd en hij stelt zich borg voor Benjamin. Bewaar me, O God, dat ik weer in die zelfde zonde val, die u zoveel gekost heeft. Eenmaal voor altijd. Ik hoef geen nieuw altaar te maken voor mijn offertjes. Kunt u daarmee genoegen nemen? Stel dat God zei, je kunt de hemel verdienen, als je als zondaar elke zondag 2x naar de kerk gaat en elke dag een keer bidden en bijbellezen. Nou ik ga mijn uiterste best doen. Maar het is makkelijker, er is een Ander die het voor jou gedaan heeft en neem jij daar nu genoegen mee? Je beleidt je schuld en dwarsigheid en legt je hand op het Lam Gods. Voor God genoeg, voor jou ook? Als de Heere Jezus zich vergist heeft dan ik ook, maar te rusten in Zijn werk...

2. De verwachting (vers 13)
Goede Vrijdag en Hemelvaart in een vers. Als Hij terugkomt zet de Heere Jezus Zijn voet op de nek van de vijanden. Vanaf de hemelvaart wacht Hij in de hemel. Een Maranathachristen – de gelovige op aarde kijkt vol verwachting uit. Als je een bijbelgetrouwe christen bent verwacht je de Heiland terug in heerlijkheid. Maar hier staat dat de Hijzelf in de hemel wacht. Hij kijkt er naar uit dat Hij naar de aarde mag terug keren. Dan zal Hij Zijn eigen troon gaan beklimmen. Hij wacht op dat tijdstip. Hij wacht al 2000 jaar. In zijn ogen is 1000 jaar als 1 dag. Ik kom spoedig. Het derde millenium, de derde dag. Een dag van hope. Zou het dan gaan gebeuren, dit jaar of over tien jaar? Dan gebeuren er wonderlijke dingen op de derde dag.
Wie wacht er nu eigenlijk op de wederkomst. 3 categorieën:
– De levende gelovigen hier op aarde. We wachten niet op de dood. Een christen die hoop heeft, kijkt niet naar de dood. Wij werken niet tot we ontslapen, maar we werken en verwachten de zoon uit de hemel, gered van de toekomende toorn. We kijken op naar boven, dat is onze levenshouding. Ik verwacht Hem eerder terug. En zo mijn Heiland tegemoet te gaan. Prof Velema: het is goed dat elke christen elke dag met God over zijn dood praat. Maar beter: over de Heere Jezus en Zijn wederkomst! Er komt een dag, er komt een wolk.
– Dan de ontslapen gelovigen in het paradijs. Die mogen met de Heere Jezus zijn. Hoe – als ontlichaamde zielen. Nog geen volmaaktheid. Omdat je lichaam nog rust in het graf. Er ontbreekt nog wat in de hemel, nog geen verheerlijkt lichaam. Een ouverture, een begin, in het paradijs. Open 6: de zielen onder altaar wachten.
Als derde de Heere Jezus zelf! Hij ziet uit met rijkhalzend verlangen, dat Zijn Vader zegt: Ga! Ga naar beneden.
Zou dat dit jaar zijn? Ga, Mijn Zoon. De Heere Jezus verlangt, Hij verlangt nog meer dan wij. Luc 22 Ik heb zeer begeert om met ulieden het Pascha te vieren. En er is een groot verlangen in het hart van de Heere Jezus om terug te keren en Zijn rijk hier te vestigen. De hemelse en aardse aantrekkingskracht. Die zal zo sterk zijn, Bruid en bruidegom, dat ze elkaar zullen ontmoeten in de lucht  1Tes

4.Wat zal dat een heerlijke ontmoeting zijn. Geen moeder die zo'n verlangen heeft naar haar kind.
Wanneer zal dat tijdstip aanbreken, wanneer? Ik dacht vroeger altijd – op Gods kalender staat die datum, het tijdstip. Ik geloof niet dat het Bijbels is. Er is niet een vastgesteld tijdstip. 2Pet 3:12 daar staat eigenlijk, ...die dag van God verwacht en verhaast, dwz sneller te laat komen. Dat kunnen wij van onze kant – de dag versnellen. Hoe dan?
Er zal een laatste generatie zijn – door ons bidden en evangeliseren en zending, kunnen wij die dag dichterbij brengen. Hoe intensiver wij evangeliseren, des te eerder zal de volheid der heidenen in gaan, en des te eerder kan de Heere Jezus terug komen.
Vol verwachting blijf ik uit zien, dat vereist dat ik zelf heilig leef. Als dat bazuin geschal klinkt en de stem wordt gehoord, zal ik Hem dan 'blij mijn hulde bieden' of om ontferming smeken? Maar dan is het te laat. De klok van de genade staat altijd op nu, heden. Morgen zegt de duivel.  Verhard u niet, maar laat u leiden, Dat ene offer heeft zo'n eeuwigheidswaarde.
Bloed aangebracht aan de deurpost, ik en mijn huis wij zijn veilig, op  de deurposten van mijn hart. Dan blijft aanbidding over, dank U, Vader dat het Uw wil was, dat door het offer van Zijn Zoon miljoenen zalig zullen worden. Er zullen er meer in de hemel zijn dan in de hel. Hij zal de meeste hebben, Hij zal de overwinnaar zijn. Dank u dat het Uw wil was. U gaf Uw leven voor mij. Daarvoor zij U dank en eer.