Samenvatting:

Vooraf iets over de uitleg van Hooglied. De kanttekenaren zeggen in hun voorwoord: de schrijver van dit boek is Salomo, ingegeven door de Heilige Geest. Het is ten diepste een gesprek tussen Christus en Zijn kerk. Vanuit deze uitleg gaan wij luisteren naar Hooglied 2. In vers 11 lees je dat de winter voorbij is en de plasregen over gegaan is, de zangtijd genaakt. Er staat ook dat de seizoenen niet zullen ophouden. We leven nu in de winter, een tijd van dorheid waar geen leven in lijkt te zitten. Zo kan het ook in het geestelijk leven zijn. En zelfs in het kerkelijk leven. In de NGB wordt ook verwoord dat de kerk soms heel klein is en dat het lijkt alsof er geen geestelijk leven meer gevonden wordt. C.H. Spurgeon schreef een boek over het Hooglied en schrijft hoe het winter was in de tijd voorafgaand aan de komst van de Heilige Geest. Farizëisme vierde hoogtij en er leek geen leven. Daarna kwam Pinksteren!