Samenvatting

In de tijd van Jezus was het gebruikelijk dat er beroepsklaagvrouwen aanwezig waren bij een sterfgeval, zodat er ruimte geschapen werd voor het verdriet.

In dit geval voegen ze zich spontaan bij de menigte nu ze zien hoe Jezus wordt weggeleid. De hoop die deze moeders hadden gekregen voor zichzelf en voor hun kinderen, lijkt tot een einde te komen aan het kruis. Ze beklagen de verwonde Jezus vanwege het onrecht dat Hem wordt aangedaan. Ze denken Hem van dienst te zijn met hun betrokkenheid vol van tranen.

Toch doorbreekt Jezus Zijn stilzwijgen en zegt: ‘Huil niet over mij’. Het klinkt afwerend, maar het laat precies zien wie Hij is: geen beklagenswaardig slachtoffer dat medelijden nodig heeft. Hij is namelijk zoveel meer: de Koning der Joden, Wiens heerschappij zal zijn van zee tot zee! Eerst rijdend op een ezel, nu gebukt onder een kruis. Het is precies zoals het voorzegd was. Hij is Degene die de beslissende slag slaat en voor jou de triomf bereidt! Stop daarom met deze tranen van onbegrip. Hij verdient al je lof en blijdschap, omdat Hij je redt van de verdoemenis. Dat hadden deze vrouwen kunnen weten.

Wat zou het voor ons kunnen betekenen?

Huilen mag en huil maar uit zoveel je wilt over het verdriet in je leven. Slik de tranen niet in, want onze tranen worden geteld, we mogen ons hart voor Hem uitstorten.

Tegelijkertijd: Waag het niet om over God te huilen. Denk niet dat God zelf onderdeel is van het verdriet of de tragiek. Dan huil je over God uit onbegrip of wanhoop. Heeft u wel eens bittere tranen over God gehuild, omdat je Hem totaal niet kunt volgen? De Psalmen spreken ook over ‘rouwen over God’ (bijv. Psalm 77) omdat Hij tegenvalt.

Ook al heb je het gevoel dat je het volste recht hebt om te klagen, toch zegt Jezus: Je mag overal over huilen, maar huil niet over mij. Laat Hem het je gezeggen, anders stik je in je eigen tranen. Jezus zegt: kijk en denk aan Mij: Ik geef mezelf aan jou en neem jouw misère mee tot in Mijn dood. En ben uit de dood opgestaan en heb jou de overwinning geschonken.

Jezus zegt tegen de vrouwen: Huil over jezelf en je kinderen. Daar is reden voor wanneer je blijft hangen in eigen gedachten en niet komt tot overgave aan Hem, terwijl Hij aan je voorbij gaat. Jezus zelf heeft ook over Jeruzalem gehuild, die niet begreep wie Hij voor hen wilde zijn.

Wat zou het voor ons kunnen betekenen?

Je weet zelf het beste of je blijft hangen in eigen gedachten of dat je je laat zegenen en gezeggen door Hem. Ook is het niet gek om te huilen over je kinderen, met hoop op God, wanneer je merkt dat hun geloof niet vanzelf gaat.

Jezus zegt ook dat er dagen zullen komen dat men gezegend is als men geen kinderen had, omdat men ernaar verlangde dat de bergen hen zouden bedekken.  Het was een woord voor Jeruzalem, maar ook een woord voor alle tijden. Ook in Openbaring staat dat er dagen komen waarop zelfs de grootsten van de aarde niet weten waar ze het moeten zoeken en wensen dat de bergen hen zullen bedekken voor het aangezicht van Hem die op de troon zit en voor de toorn van het Lam. Het maakt dus alles uit of wij ons met onze kinderen aan Hem hebben verloren en door Hem gezegend zijn of niet. Hoop daarom, want Hij is het, voor jou en je kinderen. Je mag met elkaar aan de voet van het kruis leven van Zijn dood!