Samenvatting:

Thema: Kaleb, de man met een “hondengeloof.”
Twaalf verspieders gingen naar Kanaan…
Kaleb, een man i wie een andere Geest is, de Heilige Geest. Kaleb betekent hond. Hij lette op God en volhardde Hem na te volgen, dat staat 6x in de Bijbel.
1. Blaft – Komt op voor Zijn God
2. Blijft – Volhardt navolging
3. Wordt beloond

1. 12 Verspieders gingen vlak voor de inname van het land dit verkennen, het waren de leiders van de stammen. Ze gingen het hele land door en hebben vruchten meegenomen, heerlijk! Het land was geweldig maar de steden, muren en inwoners ontzaglijk. Het verslag wat uitgebracht werd was goed maar tien geven een negatief reisadvies. Kaleb deelt deze conclusie niet en geeft een positief geluid, hij weet zeker dat dat land ingenomen wordt! Hij is vol van geloof, dat maakt het verschil v.w.b. de interpretatie van de werkelijkheid. Het is de les van de eerste of de tweede gedachte: De eerste is vaak impulsief en moet worden gecorrigeerd door de bezinnende tweede. Als Gods kind kun je ook dat verlammende gevoel hebben, zoals in Romeinen 7 staat: Ik. ellendig mens !... Maar de tweede gedachte: Ik dank God door Jezus Christus is de tweede gedachte! Ongeloof tegenover geloof in de woorden van God: Hij zal ons het land geven! 10 Vergeleken zichzelf met de reuzen, 2 de reuzen met God. Je vingers geloven of Gods woorden. God heeft Israel betoond de God van wonderen te zijn, El Shadai, de Almachtige. We moeten het van Zijn kant bekijken. G. Boer schreef dat het geloof rekent met een hemelse beveiliging te midden van een helse bedreiging. Dit kun je ook betrekken op de weeën van de eindtijd, hef het hoofd omhoog want de zomer komt eraan! De massa in Israel geloofde de tien, Kaleb had lef. Het volk had harde gedachten van de Heere. Ondanks het manna ‘s ochtends wilden de Israëlieten hen stenigen…
2. De rest wilde naar Egypte terug, Kaleb niet. Uiteindelijk krijgt het volk straf en moet het terug naar af. Ook Kabel moest mee vanwege het ongeloof van de rest. Hij echter kreeg wel de belofte van het binnengaan mee en als vijfentachtigjarige is hij met onverminderde kracht het beloofde land ingegaan, door de andere Geest.
3. Jozua 14 geeft de beloning aan van Kaleb en zijn nageslacht, ook dit wordt gezegend! Niet ziende, nochtans liefhebbend deze God. De tien anderen vallen ter plekke dood neer als straf voor hun ongeloof. Kaleb krijgt Hebron, de priesterstad. Het betekent letterlijk gemeenschap, wat ziet op de gemeenschap met God in het hemels Kanaän. Hebron was ook de vrijstad en koningsstad, David heeft er zeven jaar geregeerd. Een waarschuwing: Een uit Kaleb heeft het niet gered, nl. Nabal, omdat hij de gemeenschap verliet.

Amen.