Samenvatting

Een bekende gelijkenis, hij blijft trekken; net als sommige muziek waarin je steeds nieuwe dingen hoort als je goed luistert. Zo gaat het ook met schilderkunst waarin je elke keer weer wat ontdekt. Zo ook deze geschiedenis; die in zoveel woorden iets over ons en God zegt. De Zoon vertelt de gelijkenis tegen de morrende Schriftgeleerden; die geïrriteerd zijn omdat Jezus met zondaren eet.

De verloren zoon

En Hij zei: Een zeker mens had twee zonen. En de jongste van hen zei tegen zijn vader: Vader, geef mij het deel van de goederen dat mij toekomt. En hij verdeelde zijn vermogen onder hen. En niet veel dagen daarna maakte de jongste zoon alles te gelde en reisde weg naar een ver land en verkwistte daar zijn vermogen in een losbandig leven.

In die tijd moest de vader zijn bezit gaan verdelen, net alsof de zoon zegt: ‘Geef mij nu vast mijn erfenis, ook al ben je nog niet dood”. De zoon vertrekt, verkwist het geld in het buitenland en hij heeft veel vrienden. Eindelijk geluk, liefde, waardering en genot. Hier had hij behoefte aan: geborgenheid en bevestiging voor zijn eenzame hart.

Zo gaat het nu nog: schreeuwen om vrijheid en weggaan als het kan. Geluk zoeken in schoonheid, sportschool en liefhebben van jezelf om erbij te horen.

Dan komt er hongersnood en wordt de zoon weer wat hij al was: alleen. Zelfs het varkensvoer krijgt hij niet, zijn honger wordt niet gestild. Heeft u dat weleens: als u de stilte toelaat, denken aan waar u echt vrolijk en gelukkig van wordt.  Waar(in) vindt u echte liefde en troost?

Dan komt de zoon tot zichzelf… eindelijk komt hij bij zijn probleem. Gezegend ben je als je het niet meer bij jezelf kan vinden en ziet dat je het bij God moet zoeken. Dan ga je naar huis!

De vader

En hij stond op en ging naar zijn vader. En toen hij nog ver van hem verwijderd was, zag zijn vader hem en deze was met innerlijke ontferming bewogen en hij snelde hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem.

De vader heeft altijd gewaakt over zijn zoon; komt hij al terug? Er wordt een warm en hartelijk welkom bereid, er is blijdschap om de terugkeer van degene die weg gedwaald was. Liefde en vrolijkheid, feest! Durft u terug te keren? De vader wacht op u. wacht niet tot u uzelf gered heeft om terug te gaan; dan komen we nooit bij de Vader. Hij nodigt ons om te komen zoals we zijn. Daarna kunnen we onze zonden belijden en vergeeft de Vader onze schuld. Hij komt ons tegemoet en richt ons op, heet ons hartelijk welkom thuis.

Jezus zegt: ‘Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien’. Bij Hem mogen we vrolijk zijn, hij vult ons met onvoorwaardelijke liefde, als we onze zonden aan hem vertellen. Ga en wordt levend! Dat is het wonder van het evangelie, Zijn genade geeft liefde en vrede tot in eeuwigheid. Zij begonnen vrolijk te zijn; ook voor ons een oproep in deze wereld. God roept u naar huis.