Samenvatting

Tekst: Jeremia 6 : 16
Thema: Leid mij op de eeuwige weg!

5 gedachten:
1. Stop
2. Kijk
3. Vraag
4. Loop
5. Rust

Het gaat in deze preek over de weg: een verkeerde weg en een goede weg. In de tekst worden we opgeroepen om de goede weg te bewandelen. Er worden diverse oproepen gedaan: stilstaan, kijken, vragen en lopen, gevolgd door een belofte: rust vinden. Als we onze gemeente vergelijken met 40 jaar geleden, zouden we kunnen denken dat het toen beter was. In Prediker staat echter “dat we niet moeten zeggen dat het vroeger beter was. Anderen zouden kunnen denken dat het nu beter is dan 10 jaar geleden. In onze tekst worden we echter opgeroepen om naar de oude paden te kijken. Aan de ene kant moeten we niet te erg vastklampen aan oude gewoontes, maar aan de andere kant meten we het goede vasthouden. Dit moet wel in evenwicht zijn, want een vogel heeft ook twee vleugels nodig. De tegenstelling kunnen we alleen overbruggen door elkaar vast te houden. Jeremia leefde in de tijd van koning Josia. Daarvoor had koning Manasse geregeerd, maar nu was de tijd van de hervorming gekomen. Jeremia constateert echter dat de binnenkant niet opgeknapt was. De Baäl werd nog gediend en de profeten misleidden het volk door te zeggen dat het allemaal goed zou gaan. Jeremia zegt echter dat het volk de vuur van de toorn van God heeft aangestoken door hun zonden. Hebben we nu ook valse predikers? Er kan niet alleen gepreekt worden over Gods liefde, genade en barmhartigheid, maar ook over de toorn van God en het vuur van de hel. De boodschap van onze tekst komt dus onder omstandigheden van de dreigende oordelen. Echte bekering begint met luisteren: onze tekst begint met “zo zegt de Heere”.

1. Stop
Op de paden in Israel kun je overvallen worden door een wild dier of door een plotselinge waterstroom (bij een wadi). We worden opgeroepen om stil te staan en de goede weg te kiezen: eerst stoppen om te kijken hoe je verder moet. Op dit moment zit je niet op de goede weg, dus moet je de goede weg gaan kiezen. Het gaat hier over oppervlakkige godsdienst. Hebben wij tijd om stil te staan tijdens de week van voorbereiding op het Heilig Avondmaal? Of moet God ons stilzetten omdat we anders gewoon doorgaan? God kan ons stil zetten door een ziekte, zodat we echt niet meer verder kunnen: tot hier toe en niet verder. Paulus heeft dat ook meegemaakt op de weg naar Damascus. Welke weg hebben wij afgelegd: een heel zondige weg of een dubbel leven?

2. Kijk
We worden opgeroepen om na te denken en te bezinnen. De verloren zoon kwam eerst tot zichzelf en toen ging hij nadenken. Toen kwamen zijn goede vader en zijn eigen dwaasheid in gedachten en kwam het verlangen terug.

3. Vraag
Wij moeten vragen: “leer mij Uw weg”. Wij mogen aan de ouderen vragen naar de goede weg: niet goed omdat deze weg oud is, maar omdat deze goed is. Jezus zegt “Ik ben de weg”. Als we die weg bewandelen komen we bij de Vader terecht. De goede paden zijn de paden van het voorgeslacht, waar Abram, Izaäk, Jacob, Mozes, David, enz. op gewandeld hebben. Abram offerde, aanbad en geloofde in God. David kwam tot berouw als hij viel op de weg en mocht vergeving ontvangen. Ook in het Nieuwe Testament hebben velen op de goede weg gewandeld: Eunice, Loïs, Timotheüs, Paulus, enzovoorts. Berouw, geloof, Jezus, vergeving, genade enz. zijn bekende woorden op deze goede weg. De weg leidt over Golgotha. We kunnen ook denken aan mensen in de kerkgeschiedenis, zoals Luther en Calvijn die de oude paden weer mochten ontdekken. Het ging niet meer over al die (mis)offers, maar om het offer van Jezus op Golgotha. We moeten weer terug naar Gods Woord. Als we gaan studeren kan het gebeuren dat de wetenschap gaat voorschrijven hoe we de Bijbel moeten gaan lezen; dan worden we van het oud pad af gebracht. De reformatorische wereld is vaak zo uitgehold: we hebben van alles, maar kennen we de Heere Jezus? In Deuteronomium 32: 7 staat “denk aan de vroegere tijden en vraag aan uw vader om te vertellen over het leven met God”. Wij kunnen aan onze ouders en grootouders vragen stellen over het geloofsleven en het leven met God. De JV zou eens ouderen kunnen uitnodigen om te vertellen over hoe zij tot het geloof zijn gekomen en hoe zij leven met God.

4. Loop
We worden niet alleen opgeroepen om over God en geloof te praten, maar om ook op deze wijze te wandelen. In wandelen zit iets genoeglijks: rustig achter Hem aanlopen en genieten van wat je op deze weg tegenkomt. Met het avondmaal mogen we daarvan genieten: hier wordt de rust geschonken. Ik zet mijn treden in Uw spoor.

5. Rust
Jezus citeert onze tekst toen Hei zei: “kom tot Mij allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal rust geven voor uw zielen”. Augustinus zei “onrustig is het hart tot het rust vindt in God”. De duivel kan ons van alles geven, zoals rijkdom, eer en macht, maar geen rust. Als we de weg helemaal kwijt zijn (bijvoorbeeld door de kloof tussen zondag en de rest van de week) zegt Jezus: “Ik ben de weg”. We hoeven alleen maar Abram na te zeggen; “hier ben ik”. Jezus geeft ons dan rust voor onze ziel. Jezus is de moeite waard. Amen.