Samenvatting

Schriftlezing: Galaten 3: 23 – 4: 7
Thema: Leven als kinderen van God

Samenvatting:
Een kind zijn van je vader, dat kun je niet worden, dat ben je. Als jong kind leerde je allereerst papa en mama zeggen. Als je een kind bent, dan hoor je je ook zo te gedragen naar je ouders. Je leert dingen aan en je leert dingen af. Als kind van God moet je ook leren om je als kind te gedragen. Dat gaat niet vanzelf wisten ze in Galatië.
Paulus spreekt de gemeenteleden scherp aan. Hij spreekt ze wel aan als kind, maar vermaant ze dat ze zich steeds minder als kind gedragen.
Paulus heeft in Galatië een gemeente gesticht. Nadat hij daar is weggegaan zijn er mensen gekomen die een ander Evangelie brachten. Ze leerden dat christenen ook de Joodse wetten moeten houden om gered te worden. Dat werd de norm om in de nabijheid van God te komen. Zo leef je echter als een slaaf en niet als een kind. Dat is ten diepste een weg zonder God.
In Galaten 4: 1-7 toont Paulus wat het leven van een kind inhoudt in 3 stappen:
1 Door de Zoon gekocht
2 Door de Vader aangenomen
3 Door de Geest onderwezen
Paulus begint met het voorbeeld van een kind dat het bezit van zijn vader erft. Hij is echter nog te jong om hier mee om te gaan. Een jonge erfgenaam was volgens het Romeinse recht vanaf zijn 25e pas werkelijk erfgenaam. Dit kon echter ook door de vader op een ander moment plaatsvinden. Tot dat moment is de zoon gelijk aan een slaaf. Hij heeft een voogd nodig om er voor de erfenis te zorgen.
Er komt een moment dat de zoon een leeftijd bereikt waarbij hij over het bezit mag beschikken. Bij God was dat niet het moment dat een mens een bepaalde leeftijd bereikt, maar toen Jezus naar de aarde kwam. Christus is vanuit de hemel naar de slavenmarkt gekomen om met zijn bloed slaven te kopen. Vervolgens noemt Hij ze niet langer slaaf, maar kind.
De eerste stap in het leven als een kind van God, is het besef dat je eigendom bent van Jezus Christus. Zitten wij nog aan andere machten vast? Bent u nog slaaf van uw eigen programma?
In het Oude Testament zijn geen voorbeelden van adoptie tussen mensen. Alleen God toont Zich daar een Adoptievader van het volk Israël. Het Romeinse recht kende wel adoptie. Dit gebeurde tot in de keizerlijke families. Het Romeinse recht beschreef dat die kinderen gelijk zijn aan natuurlijke kinderen.
Verwondert u zich over de wil van deze hemelse Vader? Is dat de grond van uw bestaan?
Jezus heeft de weg naar de Vader opengelegd en de Geest van God neemt ons mee op die weg en leert ons om als kind te leven. Die vernieuwing is een proces. Daarin leren we om God “Abba Vader” te noemen.
Die term “Abba” werd alleen in intieme kring gebruikt. Het wordt gebruikt in vertrouwen en verwachting. Misschien moet dit niet iets vanzelfsprekends zijn om God zo te noemen, maar het moet wel iets bereikbaars zijn. De Geest legt het op onze lippen, wie ben ik om niet mee te spreken?
Dit kindschap is een leven vol hoop. Eens wordt het huisgezin van God verenigd. Dan mogen we kind aan huis zijn.
Laten we niet op de slavenmarkt blijven staan. Laat u loskopen door Christus. Laat u onderwijzen door de Geest op de weg naar het Vaderhuis. Daar ging het bij de Galaten mis. Ze pakten het slavenjuk weer op, ondanks dat ze niet meer op de slavenmarkt stonden. Het accent verschoof van God, naar wat ze zelf deden.
Bij de Vader vinden kinderen leven.
Groot is uw trouw, o Heer, mijn God en Vader!