Samenvatting

Johannes 12:3b ‘Liefdegeur’

1. De nardus in de fles
Kinderen, ik heb een flesje parfum meegenomen. Daar gaat het over. Er was in Amerika een school voor arme kinderen. Zij hadden alle jaren dezelfde juf. Er was een jongetje die nooit luisterde, zijn vader en moeder waren overleden. Na de vakantie gaf hij de juf een cadeau: een halfleeg parfumflesje en een kapotte armband. De klas lacht hem uit, maar de juf vindt het mooi en is er blij mee. Na schooltijd zegt het jongetje: dat was van mijn moeder en dat geef ik nu aan u. Eigenlijk gaf hij alles wat hij had. Dat is liefde. De laatste week van de lijdenstijd begint met een intiem feestmaal met Maria, Martha, Lazarus, Simon, Jezus en de discipelen. Martha diende weer, maar ze gaat er nu niet in op, ze heeft haar les geleerd. Lazarus was net levend gemaakt. Liefelijk beeld van de gemeente: Hij is het Middelpunt. Het gaat hier over Maria. Zij heeft een lievelingsplekje, aan de voeten van Jezus. Daar is ze altijd te vinden: Lukas 10 (profeet), Johannes 11 (priester) en 12 (koning). De rabbijnen zouden zeggen: ze laat zich bestuiven met het stof van Zijn voeten. Ze gaat naar Jezus toe met een albasten flesje. Dat is heel dun, kostbaar spul. Nardus is ook heel duur en ruikt heel lekker. Ze breekt de hals en giet het hele flesje over zijn hoofd en over zijn voeten. Alles. Ze bukt en droogt Zijn voeten met haar haren. Zijn voeten zijn nog heel, er zit nog geen gat in van de spijker en Zijn hiel zal straks de kop van de slang vermorzelen. Met het edelste wat ze heeft – het haar is een sieraad – droogt ze het laagste van Hem. Wat een symboliek! 300 zilverstukken, dat is een jaarloon. De Heilige Geest heeft Jezus gezalfd met de doop en nu doet een vrouw het. Dat is bekering: je wordt het eens met God. ‘Hij is Mijn geliefde Zoon’, ja en hij is mijn Zaligmaker! Jonge meisjes kochten zo’n flesje om over hun ware Jacob heen te sprenkelen door het huwelijk heen, en het laatste beetje als hij gestorven was. Maria uit haar bruidsliefde! Ze geeft alles aan Hem. Jezus, alles geef ik u! Hoeveel is hij je waard? Judas? ‘30’, Maria? 10x zoveel! Hij is me alles waard! Dat is vrucht van het luisteren naar de Heere Jezus aan Zijn voeten. Wat wil je voor je kinderen? Dat ze naar Hem leren luisteren! Via de woorddienst kwam het bij Maria tot eredienst.

2. De nardus op Zijn voeten
Ze zalfde eerst Zijn hoofd. Daarvoor moet je bukken. ‘Aan uw voeten Heer, is de Hoogste plaats!’ ‘Aan des Heilands voeten, zalvend hare Heer, lag Maria neder en de olie stroomde neer. Jezus zag het vriendelijk aan, want uit liefde was het gedaan’ ‘Wie Hem nederig valt te voet, zal van Hem Zijn wegen leren’. Voor Maria is de nardus liefde, voor Judas een verschrikking en voor Jezus een verkwikking. Dit is de laatste week voordat het lijden begint. Een lichtpuntje is het voor Jezus. Als ik kijk naar haar handen, denk ik: de eerstvolgende handen die Hem aanraken zijn die wrede Romeinen die Zijn voeten zullen doorboren. In hoofdstuk 13 bukt Jezus bij de voetwassing, hier bukt Maria. Zijn wandel was zonder zonden, hij had geen reiniging nodig, maar wel liefdeszalf. In de Mattheüspassion komt dit ook naar voren. De discipelen zijn dan aan het ruziën. ‘Laat me toe om een beetje balsem over Uw hoofd te gieten’, je hoort dat in de muziek. Direct hierna komt het stukje over Lukas 7: boete en berouw, dat gaat over die andere vrouw die Zijn voeten huilend zalft. Zij giet haar tranen over Zijn voeten. Bach combineert een zondares en een discipelin, allebei aan Zijn voeten. Voor beiden is er plaats! Je mag daar ook je kinderen neerleggen. Daar vind je rust, levenslust en stervensmoed.

3. De nardus door het huis
Het huis werd vervuld met de geur van de zalf. ‘Laat het huis gevuld zijn met de wierook van aanbidding!’ Judas ergerde zich eraan, die was niet gefocust op de Heiland, maar op zichzelf en de discipelen gaan er nog in mee ook. Allemaal keuren ze Maria af, maar Jezus zegt: blijf van haar af! Het gaat in het evangelie niet alleen om vergeving van zonden, maar het eigenlijke doel is aanbidding! Je profiteert niet alleen van Jezus, maar je moet Hem leren prijzen. We komen niet alleen in de kerk om wat te halen, maar ook om lof te brengen. ‘Aan mijns Heilands voeten, vindt mijn hart steeds vree en van des hemels schatten deelt Hij mij daar mee…’ Amen.