Samenvatting

In deze periode is heel veel stil komen te liggen door het Coronavirus. Voor sommige mensen stort alles in op financieel gebied. Op het gebied van opleiding gaat er bijna niks meer door. Ook andere dingen zoals bijvoorbeeld sportevenementen worden afgelast. Voor deze mensen (ondernemers, studenten en sporters) is er veel voor niks geweest. Daarbij wordt de gezondheid van mensen over heel de wereld aangetast en er vallen veel doden. Het gevoel van zinloosheid komt dichtbij in deze periode, maar in een mensenleven in het algemeen zullen we vaker teleurstelling tegenkomen omdat iets zinloos is of achteraf blijkt te zijn. Dit komt hard aan voor mensen en brengt twijfel met zich mee. Desondanks vieren wij toch, ook dit jaar, Pasen. Wij vieren op Pasen dat Jezus Christus leeft; Hij is de overwinnaar op zonde en dood. Maar stel je eens voor dat alles wat je hierover gelooft ook zinloos is?

Paulus kaart dit aan in 1 Korinthe 15. Dit gedeelte is geschreven aan mensen die twijfelden aan de opstanding van de doden. Ze geloofde dat de dood voor iedereen het einde is. Paulus reageert hierop en beredeneert dat als je niet gelooft in de opstanding van de doden, je ook niet gelooft in de opstanding van Jezus. Daarbij schijft hij dat als je niet gelooft in de opstanding van Jezus, de getuigen zoals de twaalf apostelen, Jakobus en vele anderen als leugenaars bestempelt en ook Paulus zelf is zo’n getuige. Het is juist ongelofelijk dat al deze mensen zouden liegen, is het niet veel geloofwaardiger dat de opstanding dan daadwerkelijk gebeurd is?

Ook in deze periode met het Coronavirus is het makkelijk om in twijfel te vallen. Dit kan zelfs op Pasen toeslaan; is Christus werkelijk opgestaan? Is Christus de Levende? Ziet God om naar al ons verdriet? Paulus kaart het inderdaad aan: Als Christus niet is opgestaan is er ook geen vergeving en liggen wij nog in onze zonden. Echter, Paulus beredenering gaat hier uiteindelijk naartoe: Maar nu, Christus ís opgewekt. Dit is de grondgedachte van het Evangelie; door de Paasmorgen is de macht van de zonden tenietgedaan en zijn wij door het geloof bevrijd. De opstanding van Christus is de daadwerkelijke bevrijding van zonde. Hij probeert niet te bewijzen dat Jezus is opgestaan, of om zichzelf en andere getuigen in te dekken, maar hij proclameert dit feit en wat dit voor ons betekent. Op dit moment mogen wij opstaan in een nieuw leven. Wij kunnen getuigen over het werk van Christus en hieruit leven. Wij kunnen ons volledig overgeven aan Hem en knielen bij het kruis. Wij als gelovigen weten dit misschien wel, maar het is nodig dat het Evangelie elke keer weer verkondigd wordt.

Daarbij schrijft Paulus dat Christus de Eersteling is van hen die ontslapen zijn. Hij gaat de gelovigen voor in de opstanding uit de dood. Zeker in een periode waar de dood zo dichtbij komt door het virus, maar natuurlijk ook door andere oorzaken, is dit iets waar wij ons aan vast kunnen houden. De dood is het teken van de verlorenheid van ons bestaan, maar Christus is door deze verlorenheid heengegaan en heeft de dood overwonnen: Hij leeft! Er is een hoopvolle toekomst voor ieder die leeft en sterft met Christus. Wij mogen geloven dat de opstanding van Christus een onderpand is van onze eigen zalige opstanding. De dood zal als laatste vijand ons aan blijven staren, maar door de afhankelijkheid van de opstanding van Christus heeft de dood niet het laatste woord. Ook al kunnen wij zelf deze vijand niet verslaan, aan Christus is de overwinning gegeven over alle vijanden en uiteindelijk dus ook de dood. Jezus heeft niet alleen de dood ‘’omgekeerd’’ (zoals bij Lazarus), maar Hij is er geheel doorheen gegaan en heeft de dood totaal overwonnen!

Laten wij dit meenemen vanuit deze Paasboodschap: Maar nu, Christus ís opgewekt uit de doden en is de Eersteling geworden van hen die ontslapen zijn. Amen.