Samenvatting:

Thema: ‘Manna voor mopperaars’
Een huilende wildernis, een mopperend volk en een antwoordend God

Samenvatting
Moppert u weleens? Het zal niemand onbekend voorkomen. De Israëlieten mopperen tegen Mozes en Aaron omdat ze in de woestijn zijn. Eigenlijk mopperen ze tegen God. Wat doen ze hier in deze wildernis. De Heere is bij hen met de wolk- en vuurkolom, Hij zorgt elke dag voor hen en toch mopperen ze. Lijken wij op hen in onze levensreis? God is bij ons, we mogen tot Hem bidden en vragen om hulp. Of ziet u uw leven niet als een woestijntocht? Als u de Heere kent, merkt u dat u soms ook in Elim komt, er is alles wat u nodig heeft, een voorproefje van het beloofde land. De eredienst , de zondag, is ook zo’n rustpunt.

Het volk moet weg uit Elim, ze moeten door naar Kanaän, verder door de woestijn naar het beloofde land. Ze gaan de huilende wildernis in, een onmogelijke weg die God met hen gaat. Vertrouwen ze op Hem? ‘En heel de gemeenschap van de Israëlieten morde tegen Mozes en tegen Aäron in de woestijn.’ Ze gaan murmureren, het woord klinkt zoals de situatie is… Ze gingen niet bidden, klagen vanuit hun nood, maar klagen uit ontevredenheid. Waren ze maar gestorven in Egypte. Nu sterven ze van de honger in de woestijn. Door God verlost uit de vreselijke slavernij, vijfenveertig dagen geleden, en nu al die ellende al vergeten. Ook de wonderen die God deed toen Hij hen uitleidde, schijnen ze niet meer te weten. Niet te geloven, wat ondankbaar! Ze zeggen eigenlijk: ‘We willen niet gered zijn’. Wat zegt u?

Wat doet God? Stuurt Hij vuur uit de hemel om de Israëlieten te verteren? Hij is toch heilig en rechtvaardig? Maar God stuurt brood uit de hemel. Wat een wonder van genade, onverdiende goedheid. Dat de Heere het volhoudt met ons mensen. Elke dag krijgen zij/ wij wat nodig is. Vertrouw op God, Hij heeft het niet voorzien op onze dood, maar ons leven. Hij zond Zijn Zoon naar de aarde die zei: ‘Uw wil geschiedde’ en Zich overgaf om te lijden voor ons mopperaars.

De volgende morgen ligt er manna in overvloed op de grond, precies op de plek waar het volk was. ‘s Nachts is het uit de hemel neergedaald. Dank voor het onverdiende Brood des levens uit de hemel dat neerdaalt in de woestijn van ons leven. Buigt u om het op te rapen?