Samenvatting

Schriftlezingen: Micha 4:1-7, Openbaring 7:9-17
Uitgangspunt voor de verkondiging: Micha 4:1-7

Achter ons liggen de gedenkdagen van het kerkelijk jaar. We mogen dat nieuwe leven van Pasen ook doortrekken naar de toekomst. Als gelovigen zien we er verwachtingsvol naar uit om eens Thuis te komen. Wat is het contrast groot tussen wat er gebeurt en wat we zingen, geloven en ervaren.
Toch worden we opgeroepen om verwachtingsvol te leven. Iets van die twee werelden, die tegenstrijdigheid komt ook voor in het evangelie.

Micha leefde in de tijd van de twee rijken in Israël. Er was veel geweld. God liet dit niet op zijn beloop. Hij zegt dat het volk zijn eigen ondergang tegemoet zal gaan. Dat is ook gebeurd, zowel in het tienstammenrijk als het tweestammenrijk. In Jeruzalem dacht men dat het niet zo’n vaart zou lopen maar dan staat Micha op: Jeruzalem zal een puinhoop worden. Koning Achaz was een zeer slechte koning, zowel religieus als maatschappelijk is het te erg voor woorden.
De eerste 3 hoofstukken staan vol met aanklachten en ook het oordeel. De God van hemel en aarde is getergd. Mensen lijden onder de druk van machthebbers.

Toch staat er dan geen punt. Micha is niet alleen een onheilsprofeet, hij mag ook verkondigen dat Jeruzalem eens in het middelpunt staan. Volken zullen ernaar toestromen en God erkennen als hun Heer in het laatste der dagen. Het is niet zondermeer het einde van de tijden maar wel na het aflopen van een tijd. In dat visioen ziet Micha verschillende fasen in de toekomst die uiteindelijk uitlopen op de komst van Jezus Christus op de wolken. Eens zal het werkelijk vrede worden en God zal temidden van zijn volk zijn, voor ieders ogen. De zonden van het volk doen aan Gods plannen niets af.
Het gaat allemaal naar dat punt toe en onderweg daarnaar toe krijgen we onderwijs. Ondertussen lopen kerken leeg. Sommigen vragen zich af: Hebben ongelovigen dan toch geen gelijk? Micha zegt: Dit is niet het laatste. Door de oordelen heen schept God iets nieuws. Het gaat door de duisternis heen naar het licht. Hou vast aan die belofte: er komt iets nieuws!

God zal eens Jeruzalem herbouwen. Dat mag ons houvast zijn. Bij God mag ik veilig zijn en daar ligt mijn toekomst. We moeten niet kijken naar wat er om ons heen gebeurt maar we moeten in geloof verwachten.
Stromen (rivieren) van mensen gaan naar de stad toe. Het zijn hele volksverhuizingen, zelfs uit de heidenen. Voor ons zit ook die aansporing in de woorden van Micha: laten wij … Ziet u die mengeling van volken gaan vanuit het Nieuwe Testament tot op heden? Die stroom van het evangelie gaat door, soms in een andere bedding.

Bent u meegenomen? Geeft u gehoor aan die opwekking? Wekt u ook anderen op om mee te gaan? Of ben je buiten de stroom geraakt, sta je aan de kant? Het is een zaak van levensbelang om mee te gaan. Gods woord en wet geven inzicht hoe we kunnen leven met Hem. We mogen in zijn woord, zijn wegen wandelen, in Zijn geloften. Het is de Heere die onderwijst, uitlegt, bijeen verzamelt, zijn beloften houdt. Hij zegt vanmiddag ook dat Hij met je zal zijn.

Wie worden bedoeld met het woord overblijfsel (vs. 7)? Je kunt het vervangen door “nalezing”, een kleine hoeveelheid aren die bleef liggen (voor de armen). Het is het restant van gelovigen. De Heere verzamelt het zwakke in deze wereld. Herders, moordenaars, mensen die het geloof in Hem niet klein krijgen in hun leven. Kortom: Hij zoekt u en jou vanmiddag om in die stroom te zetten en straks thuis te komen.
Wie heeft er tegenwoordig geen familie of vrienden die afhaken? Toch verzamelt God zelf zijn mensen. Dat te weten geeft toekomstperspectief. Hij is Koning en Hij regeert (vs. 7) met het hoogste gezag. Hij zal eens rechtspreken. Hij leefde en stierf voor anderen, voor vijanden. De weg die God met ons gaat kan soms door lijden heen gaan, zoals ook door de dood van Christus heen. Zo leven we na Pinksteren in een tijd van verwachten. De Geest houdt ons op het spoor van het geloof.
Hij is erbij, de Ik ben die Ik ben! Bid om vervulling van de Geest, om verwachtingsvol in de stroom mee te blijven gaan en Thuis te komen.