Samenvatting:

Thema: Visioen van de dorre beenderen: ‘Niet griezelen, maar hopen’

1. Een absurd visioen
2. Een absurde vraag
3. Een absurde opdracht

Griezelen, thema van Kinderboekenweek die vandaag ten einde komt. Is dat nou iets voor kinderen? Om bang te moeten zijn, ’s avonds in het donker. Of als je mama kwijt bent met winkelen. Of als je een gemene hond tegenkomt. Opvoedkundigen: goed thema! Zo leren ze om te gaan met angst. ‘Die christelijken waren er natuurlijk op tegen, die vonden het weer duivels’. Bibbers in je buik/je hoeft niet bang te zijn, Jesaja 41. Daarover gaat het vanmorgen. Hopen vertrouwen op God. Zou Ezechiël niet even de bibbers hebben gekregen toen hij dit zag?

Een absurd visioen
Allemaal botten en schedels van allang gestorven mensen op een hele grote hoop. Gruwelijk eng. Waarom laat God dat zien? Wil hij hem bang maken? Nee, opvoedkunde: hoe het tweestammenrijk zich voelt in de Babylonische ballingschap: wij zijn dood en begraven. We zijn als dode botten waar geen leven meer in zit. Was een straf van God vanwege afgodendienst. Joden pasten zich aan en voelden zich snel thuis in Babel, maar gelovige Joden hadden het er moeilijk mee, voelden heimwee naar huis. Psalm 137: wij weenden langs de zomen. Harp aan de wilgen gehangen. Tempel verwoest, God is ver weg. Zo kan het soms voelen he, dat God verdwenen lijkt van de radar. Is dat dan ook zo? God laat van zich horen, de hand van de Heere is op Ezechiël. Zet hem in een vallei, niet met bloemen, maar met beenderen. Horrorfilm. Visioen: God laat je iets zien, dromen met je ogen open. Heeft een betekenis. Ezechiël krijgt een rondleiding aan Gods hand. Als met een drone. Hij beseft dat er een zware strijd is geweest, geen eervolle begrafenis, zijn opgegeten. Zon heeft die beenderen doen uitdrogen. Hier heerst de dood in optima forma. Doodstil. Laat de geestelijke gemoedstoestand van de gelovige ballingen zien. De Heere heeft dat gezien en leeft mee. Psalmen: vochtige beenderen staan voor levenslust. Dat is hier afwezig. Vers 11: beenderen verdord, hoop vergaan, afgesneden. Hopeloos verloren. Je kunt somberen als dominee om afvalligheid, als ouderling om doodsheid in de kerk, als ouder omdat je kind vervreemdt van de dienst, omdat je niet meer geraakt wordt. Hoe is dat bij Ezechiël? Die wordt daarop getest door de Heere.

Een absurde vraag

Ezechiël weet nog niet wat de betekenis is. Krijgt de vraag: mensenkind, zullen deze beenderen weer tot leven komen? Mensenkind. Mens. Uit het stof van de aarde is gemaakt en daartoe zal terugkeren. Spreekt aan als je bij een graf staat. Je mag natuurlijk verdrietig zijn, maar heb je ook berouw? Dood is straf op de zonde. Mensenkind, Ezechiël wordt op zijn plek gezet: dominees ook weleens. Verbeeld je je nu maar niets hoor. Dat je vrouw zegt: doe eens even normaal, wie denk je wel niet datje bent. Dat hebben we soms nodig van God. Daarvoor gebruikt hij tegenslagen, ziekte of handicap. Dat je beseft dat je adamskind bent. Al ben je een koningskind, nooit verloochen je je adamitische komaf, je moet het altijd van Hem hebben die zich de zoon des mensen noemde. Die kwam boeten voor onze schuld. Mensenkind, zullen deze beenderen levend worden? Ouderling op huisbezoek, als je weer teleurgesteld naar huis gaat? Ouder wiens kind de wereld afkluift tot op het bot. U weet het, ik heb bekering nodig. En je bidt wel maar je merkt geen verandering. Verslaving. Wat zegt Ezechiël? Hij zegt niet nee natuurlijk niet, want als er nou nog complete lichamen lagen oké, maar deze beenderen zijn zover heen. Nee: Heere HEERE u weet het. U bent de almachtige bedoelt hij. In de meest onmogelijke situaties à hoop op Gods genade. Nadruk op u. Zeg jij dat ook? Dat geeft rust. Waarop gebaseerd? Ezechiël weet wie hij voor zich heeft en dat moeten wij als we hopeloos zijn ook doen. Heere, HEERE = Adonai, almachtige, en Jahweh, Verbondsgod. Tijdens je doop. Duidt op Gods genade en trouw. Wat zijn liefde wil bewerken, ontzegt hem zijn vermogen niet. God is ook in de vallei van de doodsbeenderen. Samen met jou. ‘Kan het nog wat worden mensenkind?’, opdat we vertrouwen op zijn woord zouden stellen. Kierkegaard: geloven = een sprong. Van de zesde tree naar beneden springen in papa’s armen. Papa vangt je op. Dat is geloof. Je in zijn armen werpen. Hij vangt je op, al zit je nog zo diep in de ellende.

Een absurde opdracht

Jongens en meiden, Ezechiël moet tegen die botten en schedels gaan praten. Ga maar staan praten op een begraafplaats, dat heeft geen zin want ze horen je toch niet. Hoe graag je het ook zou willen. Tenzij God zelf tegen hen spreekt. Hij spreekt en het is er zoals bij de schepping. Zijn woord is levenwekkend. Ook tegen dode zondaren. Mensen die geen zin in hem hebben. Die denken over een paar jaar zien ze me niet meer in de kerk. De ure is nu dat de doden zullen horen de stem van God, en ze zullen leven! liefde tot god en zijn instellingen. God werkt door de verkondigers van het evangelie, dat we met verwachting de kansel op gaan of naar de kerk toe gaan. Geen speelplaats of verveelplaats, er gebeuren geweldige dingen, van eeuwigheidswaarde. Ezechiël is gehoorzaam, gelovend dat het zin heeft en spreekt. Net als dat klasgenootje wat jou maar een muts vindt, of je man die vlucht in de alcohol. Vers 6: beloftevol spreken van God, ik zal pezen op u leggen … zodat u tot leven komt! Klip en klaar dat de profetie van Ezechiël bestaat uit twee fasen: eerste spreken komt al een wonder, alle schedels en botten komen in beweging. Dat geeft ontzettend veel herrie. Komt bij elkaar bij het juiste lichaam, vers 7. Dan pezen en vlees, aderen, huid. In het voorjaar expositie van beenderen van begraafplaats in Rotterdam: bikkel van Rotterdam, groot en sterk. Door DNA-onderzoek hadden ze zijn lichaam compleet kunnen maken met 3D-sculpting. Superknap. Maar bleef een tekening. Hier een echte reconstructie van vlees en bloed. Maar zijn nog maar lijken, ze leven niet. Dan tweede opdracht: tegen de geest, vers 9. En het gebeurt, ze staan zelfs op! Als de schepping van de mens, eerst boetseren en dan zijn adem in Adam en hij begint te leven. Ruach. Geest en adem.

Wat hebben we eraan? Twee fasen horen bij elkaar: organisatie van de kerk als het lichaam van Christus. Paulus; ambtsdragers zijn pezen. Goede documenten en organisatie geeft body aan gemeente zijn. Evangelische gemeente geven nogal eens af op het lompe organisatie van de kerk en ergens hebben ze wel gelijk. Zoals kopje koffie, kopje kan niet gemist worden, maar gaat om de inhoud. Leven door de geest is onmisbaar en dat is fase twee: levende gemeente vervuld met de heilige geest. En persoonlijk: dogmatisch en Bijbelkennis is goed, maar leef je daar ook uit? We zijn heilssoldaten, kijk maar naar de afloop van het visioen: zeer groot leger. Voorwaarts Christenstrijders! In Hem bent u meer dan overwinnaars. Eigenlijk al een stap te ver want het ging over Israël: hun hoop was vergaan. Drievoudige klacht à drievoudige belofte: vers 12. Graven openen, oprijzen (in Hebreeuws: uittocht, nieuwe Exodus), brengen in Israël. 6^e eeuw voor Christus is eerste deel teruggekeerd. Maar ook in 1948 terugkeer van Joden naar eigen land, Israël als land krijgt body. Maar het is nog niet klaar, de heilige geest moet er nog inkomen. Romeinen 11: leven uit de doden. Spoort aan tot bidden voor de vervulling van Gods woord voor Israël. Maar ook voor ons hier en nu. Ballingen onder ons. Die zegt wat kan ik nog? Heere geef een opwekking, dat bidden is nooit vergeefs. Moet ons brengen tot aanbidding, zouden we dat niet kunnen leren van de evangelische kerk? Dan zingt mijn ziel tot u o God! Daar is God op uit: dan zult u weten dat ik de HEERE ben vers 28. Is het refrein van het boek Ezechiël. Als ik dat denk, is dat hoogmoed, maar voor God niet. Israel weet allang dat god zo heet, maar dan zullen ze het ervaren. Tot erkenning en aanbidding. Bekering en zaligheid vormen geen einde maar dat we op god gericht gaan leven, gaat om zijn verheerlijking. H36: niet om uwentwil maar om mijn grote naam. Niet griezelen maar hopen, door zijn geest opleven en herleven en straks lichamelijk bij de wederkomst. Graven openen, u oprijzen. Als die miljarden mensen die door de eeuwen heen zijn gestorven, verspreid, verbrand. Maar straks komen die lichamen bij elkaar. All inclusive: ook organen die zijn afgestaan. Maar ook een scheiding. Dat is de waarschuwing: joh. 5 opstanding ten leven vs. ter verdoemenis. De hel is pas griezelig. Zie je uit naar zijn komst? “Ik geloof de wederopstanding der doden en leven van toekomstige eeuw.” Amen.