Het zal je maar overkomen. Samen naar “Kunst en kitsch”, schilderij dat van zijn opa was geweest. Ach het is maar een gewoon schilderijtje. In een vuilniszak mee. Ze werden als snel apart genomen. Het was een meesterwerk, toen ze de waarde hoorde vielen ze van hun stoel. Jaren lang een schat in huisgehad zonder dat je het bewust bent, Zo kan het in het geloof – jaren lang naar de kerk en Bijbel gelezen, de schat die in de Bijbel zit, nooit ontdekt. Soms een blinde vlek voor sommige dingen in het geloof. Daarmee mis je de kracht die God je daar mee geven wil. Hij wil veel meer geven dan wij ooit zullen beseffen.

Er was een nieuwe gemeente, in Thessalonika. Paulus en Silas moesten vluchten. Ze hielden toch contact. Hij schrijft een brief. Pas op, dat je niet laat liggen wat God in Zijn woord geeft. Je wordt wel onderdrukt, maar je hebt een levende Heiland. Ze geloofden wel, leefden in de verwachting van de wederkomst. De liefde van de Heere Jezus vulde de harten van de mensen. Daarom zagen ze zo uit naar Hem. Straks is alles voobij. Het kan nooit meer lang duren. Sommigen werkten niet meer, morgen gebeurt het toch? Maar er stierven mensen in de gemeente, voorgoed weg en dat deed pijn. Er waren lege plaatsen, daar zat die altijd. Ze vroegen zich af. Waar zijn ze nu en hoe moet dat nu als Christus terug komt. Misschien heeft iemand dat hier wel – als iemand overlijdt, waarvan je heel veel hebt gehouden, zullen ze missen wat wij mee zullen maken? Jezus te zien in zijn heerlijkheid, maar ze zijn er niet meer - dat werd steeds meer een vraag in de gemeente.
Paulus: Christus is een volkomen zaligmaker, niet alleen voor je ziel maar ook voor je lichaam zorgt Hij. Dat lichaam dat begraven is, houdt Hij in het oog. Er was onderlinge liefde, ze gunden elkaar de liefde van de Heiland, dat ze allen zouden delen in de heerlijkheid van de Heere Jezus. Ze waren op elkaar betrokken in elk geval. Niet: als ik nu maar in de hemel kom. Ze wilden dat iedereen daarin zou delen.
Plato zei : als de mens een ziel heeft gaat hij ergens heen waar niemand komen kan. Mensen nu hebben ook allerlei ideeën, het zijn sterretjes, Cruyff zal wel doelpunten maken. Of: je moet er het beste maar van hopen, want er is er nog nooit een terug gekomen. Maar hoe is het bij ons? Wij belijden elke week dat we geloven in de wederkomst en het eeuwige leven. Zien wij naar Zijn Wederkomst uit? Reken we er mee? Of is het een verloren hoofdstuk in ons leven? Zo'n verbogen schat, als dat schilderij – een aardig stukje, maar een Meesterwerk? Zo druk met de dagelijkse dingen dat je aan die andere, eeuwige dingen nauwelijks toekomt. Of is het meer voor de evangelische groepen? Of raakt het ons ook?

Ik wil niet dat je daarover onwetend bent – dat mag dus geen vraagteken blijven, want je gaat voorbij aan de troost die God ons belooft.
Het geldt voor allen die in het geloof gestorven zijn – ontslapen. Dat mag je van gelovige mensen zeggen. De dood hoort in de wereld er gewoon bij, niet de laatste vijand. Echter de Bijbel spreekt anders. Gelovigen die gestorven zijn, rusten uit. Als niemand met je mee kan gaan, is de Heere erbij. Dan zegt God als een vader tegen zijn kinderen, doe je ogen maar dicht – ik zal je wel wakker maken als het tijd is. Je maakt het mee, dat mensen in het geloof heen gaan, rusten in die eeuwige armen van God. Hoop voor de toekomst. Zolang je zonder God leeft heb je alleen deze wereld, er uit halen wat er in zit, want straks is het voorbij. Dat is ook zo krampachtig – joggen om maar jong te blijven, als je oud wordt, is het Zwitserlevengevoel zo'n beetje het hoogste wat je bereiken kunt. Dan ben je een mens zonder hoop, je leeft voor de korte termijn. Dan eindig je in de buitenste duisternis. En je mist wat God je zo graag geven wil!
Zo hoeft het niet te zijn, als wij in Christus geloven dan kun je hoop hebben voor de toekomst. Vlak voor je dood nog liggen zingen, omdat ze weten dat hun Heiland Jezus Christus de dood heeft overwonnen. Dwars door de dood en het graf heen heeft Hij een spoor van leven getrokken. Zalig zijn die gestorven zijn in de Heeren, want ze rusten van hun arbeid.
Als je elkaar moet los laten ben je wel bedroefd, maar niet zonder hoop, troost. Als wij geloven dat Hij is opgestaan – Hij is gestorven, alle mensen moeten sterven. Jezus nam de dood vrijwillig op zich. Hij heeft de straf op de zonde gedragen. Het leek een doodlopende weg. Toen alles betaald was, stond Hij op uit de dood, Hij is van de aarde naar de hemel gegaan als overwinnaar van dood en graf. De Kwartiermaker in de hemel. Houd dat in gedachten, als er mensen worden weggenomen. Er is hoop, want Hij zal ze terugbrengen met Hem. Ze zullen hetzelfde meemaken wat met Hem gebeurd is. Door de dood heen. Lichaam en ziel. Slapen in Hem en door Hem teruggebracht.

Waar zullen ze op aarde blijven?
Christus verscheen aan zijn discipelen, Hij was het zelf met zijn eigen lichaam, maar toch herkende sommigen Hem niet, en plotseling in hun midden. Christus zal zijn wondermacht tonen. Wie ontslapen zijn, zullen Hem niet hoeven missen. En allen die nog leven, zullen in een ogenblik veranderd worden. We kunnen ons niet voorstellen wat een machtig wonder dat zal zijn - geen ziekte meer, geen dood, geen verdriet, geen zonde. Iedereen vol van de liefde van de Heere Jezus. De Thessalonikers keken daar zo naar uit. Dat hebben wij toch ook, door de Heilige Geest. Je mag bezig zijn met alles van alle dag, en genieten, maar het is maar voor een tijd. Al het goede en mooie is toch geraakt door de zonde, het ene moment mooi, het andere zit er een kras op.
De gestorvenen komen niet achterop, ze delen in dezelfde zegen. Ze hadden aan het graf gestaan waar alles leek te eindigen. Straks komt de grote opstanding. Als Jezus komt met de wolken, met een grote stem, van een bazuin. Hij zal ze roepen uit het graf de zee zal haar doden weergeven, Ze zullen komen van noord en zuid om Hem als hun koning te eren. Op zijn commando zullen alle doden die in Christus zijn, eerst opstaan.
Opgenomen in de wolken, een ontmoeting met de Heere in de lucht – zitten daar de boosheden niet ? Dan niet meer. Paulus gebruikt een beeld dat ze kenden. Een blijde intocht als de keizer de stad overwinnend binnenkomt. Dan zullen hemel en aarde elkaar ontmoeten.

Over de tekst zijn interessante dingen geschreven – 1000 jarig rijk, de opname, ik denk niet dat het daar hier om gaat- we zullen altijd bij de Heere zijn, daar gaat het om. De geheimen van het koninkrijk . De aarde zal vol zijn van de kennis van de Heere.
Zul je daar nu ook zijn? Is de Heere Jezus onze zaligmaker geworden? Als je Hem kent ben je voor eeuwig behouden. Let op die schat, die God ons geeft in Zijn belofte. Waar de Heilige Geest werkt, gaan we naar Jezus verlangen. Kom, Heere Jezus ja kom haastig.

1
Eens, als de bazuinen klinken,
Uit de hoogte, links en rechts,
duizend stemmen ons omringen,
ja en amen wordt gezegd,
rest er niets meer dan te zingen,
Heer, dan is uw pleit beslecht.

6
Van die dag kan niemand weten,
maar het woord drijft aan tot spoed,
zouden wij niet haastig eten,
gaandeweg Hem tegemoet,
Jezus Christus, gist'ren, heden,
komt voor eens en komt voor goed!