Samenvatting

Tekst voor de verkondiging: Openbaring 1:17, 18
Thema van de preek: Pasen op Patmos
1. Zijn voeten vs. 17
2. Zijn handen vs. 17
3. Zijn stem

Op de eerste paasdag zeiden de discipelen tegen elkaar: de Heer is waarlijk opgestaan. Dat gebeurt vandaag de dag nog steeds. Zeg het maar hardop.
Op een kerk stond eens gekalkt in graffiti: Jezus is dood. De dominee zei: het is waar, maar er ontbreekt één woord: geweest.

Johannes bevindt zich als gedetineerde op het Griekse eiland Patmos. Hij zat opgesloten maar de keizer kon niet verhinderen dat Jezus aan Johannes verscheen. Johannes kreeg een visioen op de dag des Heeren. Er was toen geen gemeente voor Johannes. Wat een voorrecht hebben wij dan. Maar Jezus zoekt hem op.

1. Zijn voeten
In vers 12 enz. openbaart Jezus zich als de Heer der heerlijkheid, niet als de Man van smarten. Hoe kan het dat Johannes als dood aan Zijn voeten valt? Hij heeft toch aan Zijn boezem gelegen? Hier openbaart Jezus Zich als rechter, niet alleen van de hele wereld, maar ook van de kerk. Jezus wandelt tussen de gouden kandelaren, dat zijn de zeven gemeenten.
Voordat de wereld geoordeeld wordt, inspecteert Jezus de kerk. In alle zeven gemeenten mankeert er wat. Johannes wist dat, want het was een tijd van afval. Het oordeel begint bij het huis van God.
Jezus is geen vriendelijke dorpsdominee die glimlachend de gemeente doorgaat. Nee, Hij geeft ons een rapportcijfer. De Heere geeft kritiek. Wijs dan maar niet naar een ander. Hij kijkt u aan. Het zwaard is op jouw geweten gericht.
Wat zijn dat voor voeten? Blinkend als koper, gloeiend als uit een oven. Johannes heeft die voeten vaker gezien, op het water, ze werden gezalfd, er waren spijkers in geboord. Johannes blijft liggen als hij uit zijn bewusteloosheid ontwaakt. Aan zijn voeten is de beste plaats. Wat doet Jezus dan?

2.
Hij legt zijn rechterhand op zijn hoofd/schouder. Johannes ligt en Jezus staat in volle glorie. Jezus moet daarvoor diep bukken. Een gebaar en een woord: Wees niet bang. Johannes ziet, hoort én voelt Jezus. Jezus hield de zeven sterren (voorgangers) van de zeven gemeenten in zijn rechterhand en diezelfde hand legt Hij ook op het hoofd van Johannes. Hij legt die zeven sterren even apart om tijd te maken voor die ene. Jezus schept verbinding, zoekt nabijheid, buigt zich naar ons toe. Het is de hand van gunst en genade, zegen en bemoediging. Het is mooi dat de Heere anderen inschakelt. Mijn handen zijt gij. Je mag je handen leggen op een ander die het hard nodig heeft. Dat gebeurt ook bij sterfbedden.

3. Zijn stem
Jezus is verheerlijkt, maar Hij is niet veranderd: Wees niet bang, zegt Hij. Er komt ook een tweesnijdend scherp zwaard, waarmee hij de angst wegsnijdt. Je mag leven zonder angst omdat Hij leeft. Het staat 365 keer in de bijbel: een boodschap voor elke dag. Waar bent u bang voor? Ben je bang om te sterven? Soms wel, maar … ja maar … dan zie ik de gekruisigde Jezus en de opgestane Heer. De dood is een overwonnen vijand. De grond is Jezus, van wie er 3 x Ik staat. Hij leeft, schreef Luther als hij het moeilijk had. We mogen ervan zingen.
Het eindigt met de sleutels, zie de zondagsbrief. Jezus heeft de sleutels. Als je de sleutel ergens van hebt, ben je de eigenaar. Toen Jezus stierf is Hij het rijk van de dood ingegaan. Door de zondeval had de satan de macht over de dood. Jezus heeft de duivel van de troon gerukt en nu hangen de sleutels van de dood en de hel aan de gouden gordel van Jezus. Als Jezus sluit, kan niemand openen en ook andersom.
Wat een geruststelling: de sleutels zijn in de handen van mijn Heiland. Eerste is de sleutel van het graf, de tweede is de sleutel van de hemelpoort (Openbaring 4) en de derde is de sleutel van de hel. Wie door de deur naar binnen gaat, zal behouden worden.