Samenvatting

Thema: Rust bij de Vader

1.       Drukte: vers 29-34
2.       Stilte: vers 35
3.       Sterkte: vers 36-39

In Amsterdam, in de drukste straat, is een groot contrast. Tussen alle winkels staat een kerk ”de Papegaai”. Op het bord bij de kerk staat: een kwartier voor God. Een stilteplaats.

Drukte: vanmorgen was er een kindersamenkomst. Zelfs de kinderen hebben het druk: school, sport, muziekles, vriendjes en vriendinnetjes, enz.. Er is zelfs een lied tegen burn-out. Hollen, rennen, vliegen en weer opstaan. Probeer maar een oververmoeid leven te voorkomen. Ieder heeft een eigen scherm, telefoon, muziek - altijd en overal.

In de tijd van de Heere Jezus was er ook al drukte. Petrus gaat met Jezus mee in hoofdstuk 1. Er is haast te zien, er zit vaart in, steeds staat er ‘meteen’. Het begint met de ochtend van de sabbat. Ze gaan naar de synagoge, de vier discipelen en Jezus. Hij geeft onderwijs, de mensen voelen en merken het. Maar de duivel is er ook, een man met de boze geest schreeuwt het uit. De Heere Jezus bevrijdt de man van de duivel. Onvergetelijk!
Daarna gaan ze naar het huis van Simon en Andreas. De schoonmoeder van Petrus ligt met hoge koorts op bed ligt. Letterlijk staat er “oververhitting”. .Dat wordt meteen aan Jezus verteld. Hij gaat naar de vrouw toe en pakt haar hand. Hij heeft aandacht voor de zieke. Jezus geneest de vrouw en ze is gelijk helemaal beter.
Na de sabbat komen veel mensen bij het huis van Petrus. Heel de stad staat voor de deur, alle zieken, kreupelen, mensen die er slecht aan toe zijn. De Heere geneest er velen, niet allen. Dat komt ook nu nog voor, we kunnen bidden om genezing, maar dat wil niet zeggen dat het ook gebeurt. Dat is moeilijk, maar het kan ons wel bij God houden. Dan is het uiteindelijk beter voor ons.
Stilte: het wordt nacht en daarna morgen. Jezus staat op,  gaat naar buiten, gaat naar een eenzame plaats en bidt. Hij zoekt actief de stilte, de afstand van de mensen. Hij zoekt rust bij de Vader. Niets leidt Hem af. Dat geldt ook voor ons: zoek een stiltegebied waar geen afleiding is en bidt tot de Vader. Goede tijden, stille tijden. God kan spreken in het suizen van de stilte.

 Ik neem even de tijd
om met U te praten
even met U alleen
ik neem even de tijd
om bij U te zijn, Heer

niemand om me heen
Ik neem even de tijd
om naar U te luist'ren
en stil te zijn voor U
ik neem even de tijd
om Uw stem te horen
Heer, ik luister nu

Kinderen leren ‘dank je wel, alstublieft en sorry’ zeggen. Dat geldt ook voor ons gebed. We bidden, danken en vragen vergeving. Het gebed geeft Jezus kracht, Hij is een en al gebed. Bidden opent de hemel en laat de Geest neerdalen. In het OT gaat het over de schoonvader van Mozes, Jethro. Die geeft zijn schoonzoon raad: Jij moet het volk bij God brengen in het gebed. Het overige werk moet je uitbesteden aan anderen. Mozes moet bidden, veertig dagen en nachten, op een berg. De eerste zes dagen zegt God niets, pas op dag zeven spreekt God. Mozes moet eerst tot rust komen. Dan krijgt Mozes de smaak te pakken van de omgang met God. Hij wil later, als hij beneden geweest is, weer terug naar boven op de berg om met God te spreken. Dan komt hij stralend terug. Bidden is je identiteit, je leven! Begin met gebed en eindig met lofzang, wordt Zijn beeld gelijk. Volg Hem op de voet, wordt bedekt met het stof van de Rabbi; dan ben je Zijn discipel.

Sterkte: de discipelen gaan Jezus zoeken, er staan weer mensen op Hem te wachten. Ze vinden Hem en zeggen: iedereen zoekt u. Jezus gaat niet mee terug, maar naar een andere plaats. Hij trekt Gods plan, zegt nee. Dat is ook een les voor ons. Neem de tijd om rust te zoeken bij de Vader. Luister stil als God spreekt. Hij roept ons zacht, bij Hem vinden we kracht.