Samenvatting

Schriftlezing: Deuteronomium 34:1-8
Thema: Stervensbegeleiding

Denkt u weleens na over uw dood? In Amsterdam wordt er om de dag in een woning een lijk gevonden… In Den Haag spraken ze met elkaar hoe ze dat konden voorkomen. De dood werd zakelijk benaderd op deze vergadering, omdat mensen ervanuit gaan dat na de dood geen leven meer is. Toch doen we er als maatschappij alles aan om zo lang en leuk mogelijk te leven.

De Bijbel leert ons dat de dood niet bij het leven hoort. In Genesis 3 wordt de dood pas werkelijkheid. De dood is een straf op de zonde. Mozes moest het ook ondervinden toen hij 120 was. Zijn leven bestond uit drie periodes van 40 jaar: als rijke prins aan het Egyptische hof – schaapherder in de woestijn, waar hij leerde geduldig te zijn – als leider van het volk van Israël, waar God hem 80 jaar voor heeft toegerust. Na de laatste 40 jaar van zijn leven in de woestijn te hebben doorgebracht met het volk, verschijnt opeens voor Mozes dat bord ‘verboden toegang’. Hij mag Kanaän niet in van God, omdat op de rots sloeg voor water in plaats van ertegen sprak, zoals God had geboden (Numeri 20). Zware straf, vind je niet? Stel dat je inbreekt bij de buren en je zegt: ‘Ik heb al 20 jaar naast ze gewoond, en niks kwaads gedaan. Ook niet als ze op vakantie waren.’ De rechter zegt dan: ‘Juist daarom is het des te erger, omdat je het vertrouwen van al die jaren op het spel hebt gezet.’ Zo was het ook met Mozes die al die jaren in een vertrouwelijke omgang met God had geleefd. God accepteert het niet als mensen hem van zijn eer beroven, niet van Adam en Eva, niet van Mozes, niet van ons. Daarom moet Mozes sterven, en wij ook. Als gevolg van onze schuld ten opzichte van God. Hoe vaak beroven wij Hem niet van Zijn eer? Denken wij daar weleens aan? God heeft ons het leven gegeven en we mogen daar volop van genieten, maar Hij vraagt het ons ook weer eens terug… Hij heeft daar recht op. We weten alleen niet hoe en wanneer en dat maakt dat we er soms erg tegenop zien.

God vond het echt heel verdrietig om Mozes het beloofde land te onthouden. Het doet God pijn om te straffen. Waarom riep God Mozes de berg op? Waarom mocht hij niet tussen zijn familie en vrienden sterven? God is de grootste pastor, juist als het einde nadert. God houdt je vast door de dood heen als Hij je zonden heeft vergeven. En niet om de goeie dingen die Mozes of jij deed in het leven. God wist hoe moeilijk het was voor Mozes. Mozes had erom gesmeekt om het land te mogen zien! God roept hem de berg op, zoals bij de Sinaï. De opgang naar God was een bekende weg voor Mozes! Hij wist was het was om los te komen van de aardse dingen en dichterbij God te komen. Het was een emotioneel afscheid voor Mozes en de Israëlieten, maar Mozes klimt verder en bereikt de top van de berg, waar hij zal sterven. Wat een verrassing: God Zelf wacht hem op! Met God hoef je niet alleen te sterven. ‘Ik ben je Begin en je Einde!’ God had Mozes al bewaard als baby uit de handen van farao en nu is God er weer bij! Hij laat hem zelf nog het hele land zien, wat Hij beloofd heeft aan Abraham, Izak en Jakob. En dan sterft hij, de dienaar van God. Mozes was niet afgeschreven! God gaf Mozes een koninklijke begrafenis. God draagt hem in Zijn armen en legt hem in het graf dat Hij Zelf had gegraven… wat een hechte band hadden én hebben zij! Want niets kan ons scheiden van de liefde van Christus, zelfs de dood niet. De Heere zal ons niet alleen laten als we sterven. Hij zal erbij zijn. God heeft Mozes alle strijd en moeite van de inname van Kanaän bespaard en heeft hem 120 mooie jaren gegeven. Hij mocht inderdaad het beloofde land niet binnengaan, maar wel Het Beloofde Land, het hemelse Kanaän! God riep hem naar boven, op Zijn tijd. Hij draagt Zijn kinderen zelf naar binnen, omdat hij de laatste vijand Zelf heeft overwonnen. Daar mogen wij in delen. Niet pas als we sterven, maar nu al wil God ons een vergezicht geven over de dood heen, naar het eeuwige leven bij Hem. Soms sterven mensen heel jong en wat een verdriet geeft dan. Soms worden mensen wel 80 of ouder! In atletiek zijn er hardloopwedstrijden over 42 kilometer, maar ook over 100 meter. Uiteindelijk krijgen degenen die als eerste aankomen dezelfde prijs! Hoelang we nog hebben te leven, weten we niet. Maar wat we wel mogen weten is dat we eeuwig zullen leven als we ons aan Hem toevertrouwen! Wat een vooruitzicht. Geprezen zij Zijn Naam! Amen.