Samenvatting:

Thema: Stil, mijn ziel wees stil!
Aandachtspunten: 1 rot (vers 10), 2 rust (vers 12b), 3 rest (vers 18)

Samenvatting:
1 Het geloofsleven kent hoogtepunten, dieptepunten, maar ook keerpunten. Op de Karmel kende Elia een hoogtepunt. Onder de bremstruik kende Elia een dieptepunt. Daar zien we een teleurgestelde profeet. Hij wil het liefst ontslag nemen uit de dienst van God. Maar daar in de woestijn krijgt hij te eten van een engel. Zo versterkt God Zijn knechten. Anders zou de weg te zwaar zijn. Zo gaat het ook bij het Heilig Avondmaal.
In 40 dagen sjokt Elia naar de Karmel. Daar komt voor Elia een keerpunt. Op de Karmel verstopt Elia zich in een spleet in de berg. Dat is niet zomaar een kloof. Het is dezelfde kloof als waar Mozes eeuwen geleden een openbaring van God heeft gekregen. Op diezelfde plaats is nu Elia aangekomen. Mozes pleitte voor zijn volk dat had zonde bedreven met het gouden kalf, maar Elia pleit voor een rechtvaardig oordeel over het volk.
Elia is hier niet gekomen op Gods bevel, maar op eigen initiatief. Daarom vraagt God: Wat doet u hier, Elia? Elia legt uit dat hij aan de goede kant staat, maar dat het hele volk tegen hem op staat. Hij heeft zelf medelijden. Kortom, Elia voelt zich rot. Als God het opnieuw vraagt dan herhaalt hij zijn gemopper. Is dit niet vaak herkenbaar?
Misschien voelt u zich ook wel alleen. Alleen in de familie of in de kerk. Er is niemand die werkelijk het geloof met u deelt.
Maar dan roept God Elia naar buiten. Daar moet hij staan voor het aangezicht van de Heere. Zo begon ook Elia’s roeping. Als je voor Gods aangezicht staat, dan kun je ook voor Achab staan. Maar hier is hij dat kwijt. Hier is het: Izebel voor wiens aangezicht ik vlucht.
2 Voor God gaat een stormwind, een aardbeving en een onweer uit. Dat was waar Elia naar verlangde. Laat die aardbeving alle afgodsbeelden in elkaar storten!
In al het natuurgeweld is God echter niet te vinden, dit keer. Bij Job en in zekere zin bij Luther was God in het onweer. In dit geval is het onweer slechts een inleiding. De stilte na de storm is het moment waarin God komt. Dat voelt Elia en hij slaat zijn mantel om zijn gezicht.
God kan je soms wakker schudden door grote dingen, maar Hij wint je in in de rust. De stilte is een beeld van Gods genade en Gods liefde. Zo kwam God na de zondeval in de wind van de avond naar Adam en Eva.
Een Joodse uitleg zegt zoiets als: De heerlijkheid van God was niet te vinden te midden van de storm engelen, de vuur engelen of de aardbeving engelen, maar temidden van de stem van de engelen die God prijzen.
Eigenlijk zou je ook eens stil moeten zijn in je gebed. Geef God de ruimte om tegen je te spreken. Als dat in gaat tegen wat je eigenlijk zou willen doen, dan zou het weleens van God kunnen zijn.
Op Golgotha is Gods vuur geblust en was er ook een aardbeving. Op de Paasmorgen brak de rust aan.
3 De Heere geeft Elia een taak. Dat zorgt er voor dat je niet alleen maar binnen blijft zitten, maar dat er iets te doen is. Ook laat God weten dat Elia niet alleen is.
We komen drie keer een ik tegen in dit hoofdstuk, namelijk het ik van de hoogmoed van Izebel, van de moedelosoheid van Elia en het ik van God, die nog 7000 mensen voor zich heeft overgelaten. Dat zijn de stillen in den lande. Zij nemen de toevlucht tot de schaduw van de Allerhoogste. Het zijn er meer dan je denkt. De kanttekeningen geven bij dat getal 7000 als uitleg: het zijn er zeer velen. Kijk uit voor die Elia’s stem, die aftelt.
Hoort u ook bij die stillen in de lande? Dan wordt u uitgenodigd voor de maaltijd van de Heere anders niet. Is Hij de Heer van uw leven, buigt u voor Koning Jezus?