Samenvatting

Ruim een jaar geleden stonden we op Schiphol om te verhuizen naar Malawi, waar alles nog onbekend voor ons was. Een ding wisten we wel; we moesten ons aanpassen. Het was soms moeilijk om te wennen, een ritme te vinden. Toch was er ook verbinding, bijvoorbeeld in de kerkdienst. Er was daar veel zang, gezamenlijk belijden en bidden. Collecten werden gehouden voorin de kerk, met een schaal op een podium. Die schaal wordt in de gaten gehouden door de voorganger; het is zijn salaris. Je kon zien hoe iemand het had, verschil in arm en rijk, verschillen in landen.

Goed dat we dan betrokken zijn op de zending, je leert van elkaar door in de contrasten te staan, maar toch een lichaam in Christus. Dat legt Paulus ook uit. We mogen ons verheugen in de groei van de wereldwijde kerk. Wat worden we als Nederlanders rijk gezegend. Goede zorg, onderwijs, water uit de kraan, wegen en apparaten; realiseer je dat. Maar als God ons zo rijk zegent, vraagt dat ook verantwoordelijkheid van ons.

Jezus is in de tempel met mensen in gesprek. Hij is kritisch op de Schriftgeleerden. De vraag was: wat is het belangrijkste gebod? God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf. Jezus citeert koning David: Jezus antwoordde en zei, terwijl Hij onderwijs gaf in de tempel: Hoe kunnen de schriftgeleerden zeggen dat de Christus een Zoon van David is? Want David zelf heeft door de Heilige Geest gezegd: De Heere heeft gezegd tegen mijn Heere: Zit aan Mijn rechterhand, totdat Ik Uw vijanden neergelegd heb als een voetbank voor Uw voeten. Er is een hiërarchie, net als in Malawi. Voorouders staan daar boven je, zij verwachten respect van je. Maar David noemt een achterachterkleinkind Mijn Heer. Zou de Messias dan God zijn? David noemt Hem dus zelf zijn Heere en hoe kan Hij dan zijn Zoon zijn? En de grote menigte hoorde Hem graag. We hebben allemaal mensen naar wie we graag luistert, iemand die wijze woorden spreekt en je inspireert. Maar Jezus woorden hebben eeuwigheidswaarde. Ze gaan over nu en de toekomst, zijn onfeilbaar en stellen nooit teleur.

Als christenen moeten wij met vreugde naar Hem luisteren en in Zijn buurt zijn. De bijbel lezen en begrijpen wat er staat. Waar moeten we het in ons leven van verwachten? Luistert u met vreugde naar de woorden van Jezus? God liefhebben is iets wat je overkomt, maar we kunnen voorwaarden creëren waarin die vreugde kan ontstaan. Wie zoekt, die vindt! Laat je inspireren door de bijbel, het woord van Jezus.

Dan komt een weduwe bij de schatkist. Zij verloor haar sociale status, was arm. Ze mocht genegeerd worden als vrouw. Een rechter liet haar gewoon staan. De Schriftgeleerden verslinden de huizen van weduwen, zegt Jezus. De vrouwen werden uit hun huis gezet, de huur werd verdubbeld… Dat kan niet, zegt Jezus. Zo volg je de Thora niet.

De rijken gooiden grote, zware munten in de schatkist, de weduwe maar twee kleine munten. Maar wat is nu waardevoller? Denkt u er ook zo over met uw salaris als u mag kiezen tussen een cent of 18 euro? God kijkt naar ons hart, proeft de toewijding. Zo wordt in het koninkrijk van God gerekend. Doe als de weduwe, maar moeten we het moreel zien? Alles geven wat we hebben? De weduwe gaf uit schaarste, de rijken uit overvloed. Wat doet u? Ook tijd geven aan de  kerk is waardevol. Hebben we veel geld, tijd of energie? Zou u een dagdeel minder willen werken om die tijd te besteden in de kerk. Of minder sporten of op internet? Geeft u uit schaarste of overvloed; wat mag Gods Koninkrijk jou kosten? Zou je de zending in willen gaan of predikant willen zijn?

Als je weinig geld, tijd of energie hebt, kun je toch wat doen in Gods Koninkrijk.  Hij telt niet de minuten of de kleur van het bankbiljet, de vrouw gaf heel haar levensonderhoud, Jezus gaf Zijn leven. Over toewijding gesproken! Met welke toewijding beantwoorden wij Zijn toewijding? Hebben we God lief met heel ons hart, onze ziel en ons verstand en onze naaste als onszelf? Er is niets belangrijker dan dat! Amen? Amen!