Samenvatting

Zondagochtend 18 juli

Voorganger: prop. J. Schneider uit Giessen

Schriftlezing: Genesis 17 vers 1 t/m 22

Thema voor de verkondiging: Wandel voor Mijn aangezicht en wees oprecht

Negenennegentig jaar – een hele leeftijd! Een reden om een foto te maken. In het gezin van Abraham wordt ook een soort foto gemaakt. Abram zou zeggen dat hij een goed leven heeft gehad. Veel gereisd, veel gezien, hij is rijk,  bezit zoveel kamelen dat er geen transportbedrijf om hem heen kan, en hij heeft een zoon Ismaël. Maar, er was toch een belofte van God dat Abram een zoon van Saraï zou krijgen? Abram is die belofte van God kwijt, hij heeft het zelf geregeld. God heeft het wel beloofd, maar het niet gedaan. We lezen dat God verschijnt aan Abram. Hij komt even voorbij. En dan zegt Hij: ik ben God, de Almachtige. El Shaddai. Zo kan God ook naar ons komen, vandaag. Je kunt zeggen: ik heb een goed leven gehad, ik heb respect voor God, ik kom naar de kerk. Maar God op Zijn woord geloven? Laat me niet lachen… Abram is eigenlijk in een geloofscrisis. Die beloofde zoon komt maar niet, Ismaël is al dertien. Wat betekent die almacht van God dan nog? God zegt tegen Abram: Wandel voor mijn aangezicht, en wees oprecht.

Abram krijgt de opdracht om oprecht te leven. Maar er zijn tot dan toe geen regels gegeven over dat oprechte leven. Alleen na de zondvloed wordt tegen Noach gezegd dat je niet mag doden, en er wordt gezegd dat de mens naar Gods beeld is geschapen. Er zit dus een enorme vrijheid achter dat oprecht zijn voor Abram. En het heeft te maken met het lijken op God. Psalm 116 en Psalm 56 gaan over het wandelen voor God aangezicht. De psalmdichters beschrijven dat het niet alleen gaat om gewoon leven, maar het gaat om goed leven.

Abram was zijn geloof kwijt. Negenennegentig jaar en nog steeds niks. Maar als Abram klaar is met God, gaat God beginnen met Abraham. Er komt een nieuw begin met God. God wil een relatie met Abraham. Je zou dat breder kunnen trekken naar de hele mensheid. We spreken in onze traditie dan over het Abrahamitische verbond. Maar in onze tekst lezen we niet dat dit verbond van Abraham is. Het is Gods verbond. Abraham mag er in delen, maar het verbond is helemaal van God. Waarom zou God dat doen? Bij Adam en Eva was het al mislukt. Wat heeft het voor God voor zin om een relatie te beginnen met de mens? De liefde is er altijd om voor eeuwig te zijn, maar toch is het ook breekbaar. God zoekt die echte liefde. Het is geen gedwongen liefde, want dan zou het geen liefde zijn. Wandel voor Mijn aangezicht, en wees oprecht! Wij hebben wel de Tien Geboden, wij hebben wel de bergrede. Maar wij zouden ook het beeld van de Heere Jezus kunnen volgen. De Tien Geboden zijn er niet om ons te beperken of af te schrikken, maar zijn er juist om ons te helpen. God wil een relatie met ons, en wat Hem betreft beginnen we vandaag opnieuw.

Ik wil een vervolgstap maken naar het concreet maken van het woord ‘oprecht zijn’. Het Hebreeuwse woord verwijst niet naar het volgen van een bepaald rechtssysteem of regels. Het verwijst ook niet naar zondeloosheid. Het gaat over eerlijk zijn. Rotterdam hoort bij Gods schepping. Zoals in Openbaringen 4 staat: Door Uw wil zijn ze, en zijn ze geschapen. Het christendom van nu is een minderheid geworden. De mensen om ons heen zullen niet zo veel hebben met christelijke verhalen. Ze hebben wel wat met verhalen over de betekenis van het leven. Ons leven is eindig. Dat betekent dat iedereen, ook mensen in Rotterdam, zoeken naar de zin van het leven. Als gemeente kun je naast de ander gaan zitten, en samen de vraag kunt stellen: wat is het goede leven voor Gods aangezicht? Hoe kan ik voor Gods aangezicht wandelen? Het woord oprecht zijn heeft, ook in de grondtaal, geen religieuze betekenis. Ons leven is een geschenk van God, net als bij Abraham.

Aan het begin van de preek hadden we het over het maken van een familiefoto. Stel nou dat je de foto’s van het begin van Genesis 17 en het einde van Genesis 17 naast elkaar zou zetten. Aan het begin staan er vier mensen op; Abram, Saraï, Hagar, Ismaël. Aan het einde van Genesis 17 staan er weer vier mensen: Abraham, Sarah, Ismaël en Hagar. Op het eerste gezicht is er niks veranderd. Maar als je goed kijkt, is alles anders. Dat komt omdat de Heere is langsgekomen in het gezin. Ismaël komt er wel een beetje bekaaid van af. Ismaël deelt niet in het verbond, maar is wel de eerste die de besnijdenis ontvangt. Leg de foto van uw gezin er eens naast. Hoe is het in uw gezin? God heeft altijd het gezin op het oog, nooit het individu. God is langs geweest, ook vanochtend in de verkondiging. Zomaar even in uw leven gekeken. Ik wil u een opdracht van God meegeven: Wees eerlijk, wees jezelf. Leef naar het beeld van God. Wandel voor Gods aangezicht, en wees oprecht. Amen.