Samenvatting

Gods ontfermingen zijn elke morgen nieuw. Daar mag je elke dag mee beginnen. Paulus doet geen beroep op ons goede of bekeerde hart, maar doet een beroep op ons bij de ontfermingen van God.

Je wordt ertoe geroepen om je lichaam aan God te wijden (je denken, kijken, luisteren, praten, handen, enz.). Heilig (net zo goed als God) en voor God welbehaaglijk. Een levend offer, dat kan ook zomaar weglopen voor God. Daarom zegt Paulus: “ik bezweer u bij de ontfermingen van God.”

De vernieuwing van je gezindheid is je leven naast Jezus leggen. Bewust stilstaan bij wat je denkt of zegt en je dan afvragen of je dit ook zou doen als Jezus naast je zou staan. Je redelijke godsdienst begint met je hoofd erbij te houden.

God wil geen afdankertjes. Soms heb je geen zin, maar ga dan tegen je eigen hart en gevoel in toch voor het goede van God. Wanneer je vaak oefent om tegen je eigen gevoel in Hem te volgen, dan wordt het je vanzelf eigen. Zo word je met elkaar lichaam van Christus, in Hem. Jezelf worden vanuit Christus, daar moet je lef voor hebben. Hart voor God. Niet langer leven volgens het schema van de wereld.

Paulus zegt: “doe waar je goed in bent”. Je gaven en talenten gebruiken voor God. Ze zijn een geschenk van Hem.