Samenvatting

Vorig jaar met Pasen begon de preek met de Russische paasgroet: de Heer is waarlijk opgestaan en dan antwoordt de gemeente: Ja de Heer is waarlijk opgestaan! Een getuigenis.
Hij verschijnt vele malen. Aan de Emmaüsgangers, aan de discipelen en vandaag kijken we gaan naar de verschijning aan de vrouwen. Het gaat hier om de tweede verschijning. De Vorst verschijnt aan de vrouwen. De vrouw viel als eerste; ook bij de verschijning is de vrouw als eerste. Drie gedachten:
De verschijning van de Heere
De verering door de vrouwen
De verkondiging aan de broeders

Het begint licht te worden. Hij was al opgestaan. De vrouwen liepen nog in het donker, maar Hij was al opgestaan. In de natuur was het donker, maar het licht breekt door. Dat is symbolisch. Jezus heeft veel met duisternis te maken gehad: demonen, Getsemané en ook tijdens Zijn sterven. Het werd drie uur stik donker. Maar nu breekt het licht door. Het licht wint het van de duisternis. Maria gaat naar het graf om te bezien. Maar de vrouwen hebben geen geloof meer. Ze hadden geen hoop meer. Die was vergaan. Ze hadden wel liefde. Dat dreef hen naar het graf. Het begint droevig met Pasen: een huilende Maria, bange discipelen achter deuren en moedeloze Emmaüsgangers.
De vrouwen hebben een vraag: wie zal de grote steen wegrollen? Dan weten ze nog niet eens dat er soldaten bij staan en dat er ook een keizerlijke zegel op zit. Een drie dubbele onmogelijkheid. Onmogelijker dan ze ooit dachten. Overigens horen de dood en een steen bij elkaar. Kijk maar op een begraafplaats of naar de Pyramides of de hunebedden. Die verkondigen: het is definitief. Hier kom je niet meer uit.
Dan staat er een engel uit de hemel. Een boodschap uit de hemel voor een wonderlijk publiek. Ze kwamen voor een rouwdienst en ze krijgen een paasboodschap te horen. En dat moet iedereen weten. Vandaar een aardtrilling en een engel op een grafsteen. Dat wordt een gedenksteen van de Levende. Hij gebruikt de steen als kansel. Zijn preek: Vrees niet! Hij is hier niet, Hij is opgestaan en zie waar Hij gelegen heeft. En dan de toepassing: gaat heen.
Hij had een toga aan? Nee, bij wijze van spreken, in gala. Het is feestkleding. Een blinkend gewaad. Hij zegt: U hoeft niet bang te zijn. Zij niet. De wachters wel! Want ik weet dat u Hem zoekt. Jezus zoekers hoeven niet bang te zijn. Zij zochten Hem. Ze hadden er veel voor over. Ze waren vroeg en hadden lef. De stad was anti Jezus. Maar zij gingen toch naar Hem toe om Hem te zoeken. Ze willen bij Hem zijn. Ze zochten hem met tranen. Zonder Hem waren ze verdrietig. Het gaat niet om de engel, maar om Hem. Ze zochten een dode Jezus en hen werd een levende Heer verkondigd. Hij is er niet! Dat was in eerste instantie een teleurstelling. Maar een dode wordt hen ontnomen om een levende te krijgen. Hij is opgestaan. Het begint te lichten, nog niet ten volle. Ze hebben Hem nog niet gezien.

Tweede punt: zie Jezus kwam hun tegemoet, en zei: wees gegroet. De Heere is in Zijn reactie mild naar die vrouwen. Ze waren tot het laatst gebleven bij het kruis. En nu als eerste weer bij het graf. Ze gingen met haast en vrees en grote blijdschap. Vrees en blijdschap; kan dat samen gaan? Ja blijkbaar.
Het begon te lichten, maar nu breek de zon door. En dan komt er een onuitsprekelijke blijdschap. Hoe zien ze Hem. Als de opgestane. Ze waren gehoorzaam aan de Engel. In de weg van gehoorzaamheid vonden ze Hem en mogen ze Hem zien. Dat is de Bijbelse volgorde: eerst horen, dan gehoorzamen en tenslotte vinden. Ze mogen Hem al eerder zien dan beloofd. Hij doet meer dan de engel belooft. Heerlijker dan je denkt. Alsof Jezus niet kon wachten om zich te openbaren. Jezus is beter dan Zijn woord, nooit slechter. Wat zegt hij dan als eerste? Hij zei: wees gegroet. Het tweede: wees niet bang.
Wees gegroet. Dat is bijzonder. Bijna alledaags. Het is een Griekse groet. Je zou bijna zeggen: goede morgen, wees niet bang. Want Ik ben er. Omdat Ik leef, hoef je niet bang te zijn voor morgen. Jezus zoekers hoeven niet bang te zijn. De dood en de duivel zijn overwonnen. Ook nu. Ook niet bang voor morgen, tweede paasdag. Ook niet in onze angstcultuur door aanslagen. Ook niet als de dood je benauwt.
Letterlijk staat er: verheug u. Daar zingen de kinderen van. Klap in je handen…Dit is het feest dat Jezus leeft. Verzoenende genade is aangebracht op goede vrijdag. Genade heeft alles te maken met vreugde en vrolijkheid en daarom ook de kleur wit. De reactie is: zij aanbaden Hem en grepen Zijn voeten vast. Ze gingen naar Hem toe. Daar zit in: nederigheid, ootmoed, liefde (niet meer laten gaan) en eerbied. Wat een verschil met de wachters. Die vluchten weg. De vrouwen vluchten naar Hem toe. En zij aanbaden Hem. De gekruisigde van de wereld. Hoe deden ze dat: Rabbouni. Mijn Heer en Mijn God, zoals Thomas. Ze bogen in het stof en werden verheven boven het stof, boven het aardse uit. Het gaat daarbij om Hem!

Laatste gedachte: dan worden ze uitgezonden. Bericht het mijn broeders. Ze krijgen een opdracht. Vertel het aan de mensen. Die moeten het weten. Geen dominees die gaan verkondigen, geen ambtsdragers, maar vrouwen. Ga het maar vertellen aan de ambtsdragers . De eerste verkondigers waren vrouwen. Corrie ten Boom heeft eens gezegd: de boodschapsters van goede tijding …(ps. 68:12). Ook bij Paulus verkondiging in Europa begint het bij een vrouw, Lydia. Hier zien we dat de vrouwen het evangelie gaan delen.
Jezus zegt ook iets bijzonders: boodschapt het aan Mijn broeders. Niet aan de discpelen, maar broeders. Ze hadden Hem in de steek gelaten. Toch noemt hij hen: Mijn broeders! Jezus schaamt Zich niet voor hen. Voor Pasen noemde hij hen Zijn discipelen, dienaars, vrienden. Nu na Pasen: Zijn broeders. Ze zijn familie geworden. God is Mijn Vader en uw Vader. Intiemer kan het niet.
Er is een tweeërlei boodschap: de anderen verkondigen dat Zijn lichaam is gestolen. Aan de andere kant de waarheid: zegt dat Ik ben opstaan. En dan komen ze bij de discipelen. De reactie is: ongeloof. Niet goed overgebracht? Het zal toch echt wel heel overtuigend zijn geweest. Ze zijn er immers vol van. Zijn ze dan uit het lood geslagen? Ja wel een beetje. Maar ze kunnen niet anders. Vergelijk het met Jozef. Als de broers van Jacob terugkomen uit Egypte en zeggen dat Jozef nog leeft en regeert over heel Egypte, dan reageert ook Jacob ongelovig. Maar toen de broers al de woorden hadden verteld en hij de wagen zag, toen veerde zijn geest op. Dan dring het door. Dat is ook de bedoeling van Pasen. Dat het doordringt. De dood is het einde niet. Straks zal Pasen worden herhaald. Als Jezus terugkomt gaan de graven open en dan zal het net zo zijn als in Mattheus: tweeërlei reactie. Eens zal op die grote morgen het bazuingeschal klinken. Ook dan twee reacties: vluchters en mensen die Hem aanbidden. Hij zal ons tegemoet komen: kom in, in de vreugde van je Heer.