Waarschijnlijk is David al wat meer op leeftijd als hij deze psalm schrijft aangezien hij al wat heeft meegemaakt. Hij is geboren in de kudde (Israël was Gods kudde). Hij was besneden wat symbool stond om bij God te horen. Hij was een jonge roodharige jongen die op de schapen moest passen. Als Samuel voorbij komt is hij in het veld omdat hij te jong is om mee te doen. Uiteindelijk wordt hij toch gehaald en de Geest zegt tegen Samuel, deze moet je tot koning zalven.

David, de man van Gods hart. Van kinds af aan vertrouwd met God. Dat kan dus!

In psalm 22 zegt David: mijn moeder heeft mij vanaf de moederschoot op u geworpen. Mooi als je zo'n moeder hebt.

Uiteraard kunnen er periodes van twijfel in je leven komen, zeker in de pubertijd.

Als die twijfels je te pakken nemen richt je dan tot je Herder en vertel Hem dat je verward bent. Hij heeft een staf om de vijanden van je af te slaan en je bij te staan. Een staf die troost en bemoedigt waarin Hij laat weten ik ken jou, je kunt bij Mij terecht! Zo'n herder hebben wij. Zo'n herder had David.

Jezus wordt later de zoon van David genoemd. Dat is bijzonder en een enorme troost. Het is geen garantie maar wel een belofte namelijk: zijn barmhartigheid is van geslacht tot geslacht van degene die Hem vrezen. Weet dat Hij er nu ook is in je verdriet of in je pijn die je kan hebben in bijvoorbeeld je relatie tot je kinderen. Verlies je niet aan de moedeloosheid, Zijn barmhartigheid is van geslacht tot geslacht! De Herder is er ook als je te kort bent geschoten. Blijf Hem verwachten want Hij is bij machte om het onmogelijke te doen!

Mijn herder is de 'Ik ben die Ik ben'. Hij is een Vader met een hart, Hij is erbij. We moeten het hebben van deze naam. Daar ligt ons heil in verzekerd. Als je denkt bij Hem kan ik niet aankomen, dan kan dat menselijkerwijs best kloppen maar vanwege Zijn naam kan je wel bij Hem aankomen! Zullen we Hem opzoeken en voor hem op de knieën gaan? Zo zullen we ons voor afval wachten.

Hoe het leven ook loopt en hoe verdrietig het ook wezen kan. In geen enkele omstandigheid kom je aan Hem te kort. Zo kan dat soms wel voelen. Het leven is soms zo pijnlijk als wat, onbegrijpelijk etc, maar toch daar in die situaties is Hij erbij. Al ging ik door een donker dal van schaduw van de dood, U bent met mij. Zelfs al ben je de man van Gods hart, je komt zomaar in de diepte terecht. Wat kan je belaagt worden door de satan: waar is je God? Waar heb je in geloofd? Wij kunnen de boze niet het zwijgen opleggen. God wel, Hij heeft een stok om de boze te slaan en hem de mond te snoeren.

Paulus zegt in Romeinen 5: door die diepte heen ervaar je meer dan ooit hoe goed God is en hoe trouw Hij is. Zijn liefde, waarin je wordt opgevangen. U leid mij aan grazige wijden, God is van de overvloed. Dat kan fysieke rijkdom en zegen betekenen. Geniet en deel er dan royaal van, dat is vroom. Het heeft ook een diepere laag, dat je wordt gewijd en gevoed door het woord van God. Het woord is dus belangrijk. Daarin moet je je verdiepen. Er bestaat geen mens die geestelijk rijk is zonder het woord.

Het geloofsleven is geen als dan geloof wat inhoud: als je bekeerd bent dan wil je altijd je verdiepen in het woord. Het is een nochtans geloof. Wat inhoud: ik dwaal af en struikel maar nochtans is Uw genade genoeg en houd U mij vast. U leid mij.

Na het beeld van de herder komt nog het beeld van de gastheer. Vanuit het donkere dal kom je zo aan een tafel te zitten. Vroeger werd het verlies van overwonnen koningen er extra ingewreven door de gevangen toe te laten kijken naar de overvloedige maaltijd van de overwinnende koning. Zo richt 'de Ik ben die Ik ben' een tafel aan voor ons! We worden overgoten met olie zodat we lekker ruiken. De beker van de wijn vloeit over waarbij je niet hoeft te drinken met mate.

Hij achtervolgt je met goedheid en weldadigheid al de dagen van je leven!